Rez Ball is anders dan gewoon basketbal. Toch gaat Rez Ball niet zozeer over de verschillen in strategie en techniek, maar wat het spel betekent voor Inheemse Amerikanen die in een reservaat leven, met alle beperkingen die daarbij horen. Althans, dat lijkt de bedoeling. Dit goed bedoelde concept komt niet helemaal van de grond, in een verhaal dat eerder naar sportfilmclichés neigt dan naar originaliteit. Wat er overblijft is de rustgevende sfeer, waar regisseuse Sydney Freeland om bekend staat.
Dat sport voor veel Inheemse Amerikanen één van de weinige manieren is om een beter bestaan te creëren, kan de kijker natuurlijk zelf wel bedenken. Dit geld voor meer kansarme groepen in de Verenigde Staten. Maar de noodzaak voor hoofdpersoon Jimmy en zijn klasgenoten om basketbal te spelen, is in de film weinig voelbaar, en dat is jammer. Slechts een paar keer wordt de droom om te studeren met een sportbeurs genoemd, verder wordt de nadruk gelegd op het opdragen van wedstrijden aan een overleden speler. Sympathiek, maar zo lijken de wedstrijden vooral om gevoelsmatige redenen belangrijk te zijn.
In een omgeving die openheid over gevoelens stimuleert, probeert Jimmy zijn verdriet over het verlies van zijn vriend juist hardnekkig te verbergen. Zijn rol wordt uitstekend vertolkt door de jonge Kauchani Brett, die erg goed kan acteren dat hij net doet alsof. Hij heeft weinig nodig om te balanceren tussen de brallerige houding van een oppervlakkige puber en dieper liggende emoties die af en toe in zijn ogen te zien zijn.
Na een aangrijpend begin gaat het verhaal gaandeweg meer op een standaard sportkomedie lijken, met ludieke trainingen en clichématige lessen over het belang van teamwerk. Dit is niet direct storend, omdat de verwachting gecreëerd wordt dat er momenten van diepgang aan zitten te komen, zoals in het begin. Helaas stelt het einde wat teleur. Wat een allesbepalende eindstrijd had moeten worden, wordt vrij zwak afgewikkeld, doorvlochten met standaard pseudowijsheden. Het idee dat Jimmy eindelijk de confrontatie aangaat met zijn demonen na de verlossende laatste wedstrijd, krijgt geen gehoor.
Sydney Freeland en co-schrijver Sterlin Harjo gooiden hoge ogen met de serie Reservation Dogs, die een verassende kijk op het leven in een reservaat gaf. Wellicht heeft dit te hoge verwachtingen gecreëerd voor hun nieuwste film. Het blijft gemiddeld beter dan vergelijkbare films in hetzelfde genre. De beelden, vooral van de natuur in het reservaat, zijn prachtig en weids. Tezamen met de ingetogen dialogen geeft dit een sereniteit die typisch is voor Freeland. Ook het acteerwerk van de jonge acteurs is bijzonder goed, zij verdienden een beter script. Desondanks is Rez Ball de moeite waard, voor die momenten dat het een blijvende indruk achterlaat.
Rez Ball is te zien bij Netflix.
