We worden er elke kerst weer aan herinnerd dat familie belangrijk is. Toch moet er ook brood op de plank komen om die familie te onderhouden. Tussen werk en gezin een balans vinden kan soms moeilijk zijn, zeker voor Joseph Ngema. Deze Zuid-Afrikaanse marketingwerknemer van het wc-papierbedrijf Roll With It doet namelijk alsof er helemaal niets aan de hand is tussen hem, zijn kinderen en zijn ex-vrouw. Als hij een familievakantie op het laatste moment moet omgooien om er een werktrip van te maken, komen alle problemen op een zogenaamd grappige manier boven water.
Joseph is werkverslaafd, maar het lijkt een wonder dat hij überhaupt een baan heeft kunnen behouden. Deze vader van drie kinderen lijkt immers meer op een achtjarig jongetje dan een volwassen man. Helaas is zijn werkomgeving eveneens overdreven kinderachtig, wat meteen een ongemakkelijke en niet grappige scene oplevert. Hier blijkt dat Joseph óf een belangrijke pitch moet geven, óf zijn baan verliest. Doordat deze scène, die het plot en de toon van de rest van de film in gang zet, overdreven grappig probeert te zijn, is het moeilijk om de film zelf serieus te nemen.
Voor een komische familiefilm is dit over het algemeen niet zo erg, maar hierdoor vallen de serieuze momenten van Disaster Holiday wel een beetje weg. Daarnaast is de humor niet grappig genoeg om het verlies aan serieuze lading te compenseren. Dit is jammer, want de film heeft wel een mooie boodschap. Joseph denkt dat hij de beste vader is voor zijn kinderen, omdat hij ervoor zorgt dat ze niets te missen hebben. Dit wil hij graag, omdat hij het zelf vroeger niet breed heeft gehad. Hierdoor heeft hij het echter veel te druk om echt een aanwezige vader voor zijn kinderen te zijn.
Dit wordt door meerdere personages tegen Joseph gezegd, maar ook op subtielere wijze getoond. Zo heeft hij de leeftijden van zijn drie kinderen constant fout en vergeet hij meerdere malen te controleren of zijn jongste wel in de auto zit. Na alle wilde avonturen van de film geeft Joseph eindelijk aan zijn omgeving toe dat hij fout zat, maar de echte ster van de show is een eerdere scène met zijn oudste dochter. Hier neemt zijn 'grappige' aard even een stapje terug en kan hij daadwerkelijk een serieus gesprek met zijn dochter houden.
De kinderen zelf zijn het beste gedeelte van de film. Ze zijn misschien een beetje cliché en veel van hun opmerkingen zijn van mijlenver aan te zien komen, maar hun onderling relatie voelt geloofwaardig en is soms daadwerkelijk grappig. Ook hebben ze alle drie ten minste één uniek gniffelwaardige opmerking of gezichtsuitdrukking, wat de film hier en daar zowaar verrassend en vermakelijk maakt.
Disaster Holiday bouwt de (pogingen tot) humor af en toe wel goed op. Soms zijn de uitbetalingen van opgezette grappen van mijlenver aan te zien komen, zoals wanneer Joseph de reserveband uit de auto haalt en er later geen reserveband meer is. Andere keren komt de opzet wel op een verrassende manier terug. Dit is het geval met bijvoorbeeld de broer-zussenruzie om een telefoon aan het begin van de film. De beste pay-off komt uit een korte opmerking over een dansende verkeersagent in het begin van de film, omdat deze volledig onverwacht in de climax terugkomt.
Ondanks dat deze komische familiefilm niet echt komisch is, slaagt hij wel in het 'familiefilm'-onderdeel. Familie Ngema weet alles op het nippertje te redden door samen te werken. Een belangrijke factor hierin is Nandi, de nieuwe vrouw van Joseph en stiefmoeder van de drie kinderen. Meestal worden stiefmoeders in verhalen negatief weergegeven, maar Nandi heeft alleen maar liefde voor haar man en haar stiefkinderen. De onderlinge relaties tussen de familieleden vormen de kracht van de film en is het toch wel een beetje hartverwarmend om te zien hoe deze rampzalige vakantie toch nog een leuke wordt.
Disaster Holiday is te zien bij Netflix.
