in Recensies
Update:
August Wilson maakte furore in het Amerikaanse theater van de vorige eeuw. Zijn voornaamste streven om het cultureel erfgoed van de Afro-Amerikaanse bevolking vast te leggen wordt na zijn dood voortgezet door de familie van Denzel Washington, die zijn toneelstukken naar het scherm vertaalt. Met het familiedrama The Piano Lesson maakt zoon Malcolm Washington zijn regiedebuut en kan hij rekenen op een wondercast om het oude verhaal nieuw leven in te blazen.
Grote namen domineren de aftiteling, waaronder Samuel L. Jackson en John David Washington. Ze zijn al welbekend met de personages uit het theaterstuk, aangezien ze in 2022 The Piano Lesson op het toneel mochten spelen. Danielle Deadwyler voegt zich in de film bij de cast, die wordt geteisterd door een vervloekt familie-erfstuk: een piano met de gezichten van hun voorouders erin gekerfd. In de eerste scènes staat het muziekinstrument zwijgend in de hoek van de kamer, maar naderhand wordt steeds duidelijker hoe het verleden nog altijd doorklinkt in het heden.
De ondernemende Boy Willie reist af van Mississippi naar Pennsylvania gedurende de Grote Depressie met de bedoeling om de piano van zijn zus Berniece te verkopen. Samen met de opbrengsten van een lading watermeloenen hoopt hij in het Zuiden een stuk land voor zichzelf te kopen, een lang gekoesterde droom van zijn vermoorde vader. Berniece weigert echter te scheiden van de piano, die onlosmakelijk verbonden is met het duistere slavernijverleden. Een familievete escaleert en de gevolgen van generaties aan rassenstrijd komt bovendrijven na jaren van onderdrukking.
Jackson, die de timide oom Doaker speelt, blijft bewust op de achtergrond hangen terwijl John David Washington en Deadwyler fel de strijd met elkaar aangaan. Washington maakt zich schuldig aan energieke theatraliteit, vergezeld door lange monologen die de confrontatie opzoeken. Het staat in scherp contrast met de ijzige stijl van Deadwyler, wier personage het liefst de pijn van het verleden uit de weg gaat. Het is een greep uit het geweldige acteerwerk dat zowel in tweespel als ensemble in de film langskomt. Het toneelstuk biedt een ijzersterke basis, dat helaas hier en daar door het ijs zakt.
Van een debuut als dat van Malcolm Washington kunnen maar weinigen dromen. Naast een stel uitmuntende acteurs heeft producent Denzel Washington de cinematograaf Mike Gioulakis (Us, Sasquatch Sunset) en de componist Alexandre Desplat (The Shape of Water, The Grand Budapest Hotel) weten te strikken. Maar het woonkamerdrama, dat zijn kracht uit subtiel spel dient te halen, wordt zo opgeblazen tot ongepaste Hollywood-proporties. Een magische soundtrack verheerlijkt de sores van een arbeidersfamilie, en een set overdadig esthetische plaatjes verhult het leed dat hun leven tekent. De gapende wond die het verhaal aanwijst wordt zo meermaals gauw gehecht en weggemoffeld.
The Piano Lesson begint het meest te leven als de acteurs volledig de ruimte te krijgen om samen de boogiewoogie te spelen op de piano, het oude werklied Berta, Berta te zingen en een manier te zoeken om het verleden ten ruste te leggen. Het is een nobele daad van de Washington-familie om Afro-Amerikaanse verhalen met een breder publiek te delen, wat hopelijk niet ten koste hoeft te gaan van Wilson's rijke bronmateriaal. Amerikaanse apartheid is een uitdagend onderwerp voor debutant Malcolm Washington. De adaptatie van The Piano Lesson is bewonderenswaardig te noemen, maar dat is met name aan de andere Washingtons te danken.
The Piano Lesson is te zien bij Netflix.
