'Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley': voor even danste de koning weer op zijn troon
Recensie

'Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley': voor even danste de koning weer op zijn troon (2024)

Een mooie ode aan het legendarische tv-optreden van Elvis Presley.

in Recensies
Leestijd: 2 min 13 sec
Update:
Regie: Jason Hehir | Cast: Steve Binder, Baz Luhrmann, Billy Corgan, D.J. Fontana, Darlene Love, Bruce Springsteen, Priscilla Presley, e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2024

Het televisie-optreden van Elvis Presley uit 1968 (zeer toepasselijk getiteld Elvis, maar ook bekend als de '68 Comeback Special), uitgezonden door NBC, is legendarisch. Volgens de liefhebbers en kenners uit de documentaire Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley is het concert een hoogtepunt uit Presleys carrière. En dat terwijl de ooit zo aanbeden rock-'n'-roll god doodnerveus was om weer het podium op te gaan.

Voordat regisseur Jason Hehir toont hoe de comebackspecial überhaupt ontstond, blikt hij terug op de beginjaren van Presley. Hoe hij rock-'n'-roll introduceerde bij de jonge fans, uitgroeide tot sekssymbool en via Hollywood langzaamaan afgleed naar de zijlijn. Van gevierde Messias tot geflopte filmster.

Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley geeft ons zo een keurig (en wel erg schoongepoetst) overzicht van Presleys leven en de muziekgeschiedenis. Voor de grootste fans zal die beknopte geschiedenis niet nieuw zijn. Maar als de documentaire terugkeert bij het optreden is wél duidelijk hoeveel er voor Presley op het spel stond. En misschien is het toeval, maar vanaf dat moment is het niet alleen Presley die sprankelt.

Ook Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley zelf ondergaat een transformatie. Van een prima rechttoe rechtaan 'cursus' over de opkomst van de vaandeldrager van een nieuw muziekgenre schakelt de documentaire over naar een prachtige concertregistratie. Presley rockt, toont gevoel voor zelfspot (zie de grap over zijn lip) en maakt grapjes met het publiek en de band. Dit was geen kunstje. Presley was Presley. Hij was zichzelf en durfde zich open te stellen, zo benadrukken sterren als Bruce Springsteen en Billy Corgan. Presley had plezier in wat hij deed, gaf zich over aan de knetterende energie die in de zaal ontstond.

Op zich had Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley net wat meer van het optreden mogen laten zien. Misschien ook wat meer van wat zich achter de schermen afspeelde. En de minder fraaie kanten van Presley worden vrijwel genegeerd. Was die relatie met Priscilla niet een tikkeltje dubieus...?

Aan de andere kant slaagt Hehir er wel in om de geschiedenis van populaire muziek te combineren met een mythologisch geworden concert en is de documentaire een prachtig en inspirerend verhaal geworden over de Fenix die herrijst uit zijn as. Over vallen en opstaan. Iemand die alles verloor en weer terugwon. Een mooie ode aan één van Presleys betere, beroemdste concerten.

The Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley is te zien bij Netflix.