Andrea Arnold is geliefd onder filmhuisliefhebbers vanwege de unieke onderwerpen en thema's in haar films. Enkele jaren geleden verrraste ze met de gewaagde documentaire Cow, die het leven van twee koeien volgde. Ook gooide ze acht jaar geleden hoge ogen met American Honey. Nu komt ze met een spirituele opvolger van die kleine cultfilm.
De ouders van Bailey zijn uit elkaar, en ze woont bij haar vader Bug. Hij is echter nauwelijks geïnteresseerd in het leven van zijn dochter. Hij heeft alleen maar oog voor zijn nieuwe vlam Kayleigh en haar peuter. Als hij aankondigt met Kayleigh te gaan trouwen, gooit hij nog meer olie op het vuur door Bailey te vragen een foeilelijk paars jurkje aan te doen. Niet alleen is Bailey boos vanwege die outfit, maar ook omdat ze als laatste over de bruiloft hoort.
Naast de bruiloft heeft Bug een nieuwe obsessie: een drugspad. Hij gelooft namelijk dat een pad ideaal is voor drugssmokkel, omdat het slijm van zo'n beest ervoor zorgt dat de drugs niet gedetecteerd worden. Het is duidelijk dat Bug geen goede vader is.
Dit zorgt ervoor dat Bailey steeds meer een meisje van de straat wordt. Ze gaat met louche figuren om en uit haar woede op straat. Haar leven verandert echter wanneer ze een simpele, lieflijke man genaamd Bird ontmoet. Eerst ziet ze hem als een dakloze idioot, maar iets in zijn pure en vreedzame blik op het leven intrigeert haar.
Wat volgt is een simpele, weinig verrassende maar effectieve coming-of-agefilm over een verdwaalde puber. Bailey wordt prachtig vertolkt door de bijzonder getalenteerde nieuwkomer Nykiya Adams. Ze brengt een intense, opgekropte woede mee, zonder dat er overdreven dramatische uitbarstingen uit voortkomen.
Die frustratie krijgt een mooie tegenbalans in de kalmte van Bird. Waar zij alleen maar problemen ziet, ziet hij de prachtige zonsondergang. De twee begrijpen elkaar, omdat ze allebei zijn achtergelaten door hun naasten. Bird is op zoek naar zijn familie, maar kan ze niet vinden. Zonder precies te weten waarom, voelt Bailey zich verplicht hem te helpen. Zij is immers ook op zoek naar familie, of in ieder geval familie die aandacht voor haar heeft.
Bird is een acteursgedreven film. Hoewel Barry Keoghan, die al veel indrukwekkende rollen vertolkte in onder andere The Killing of a Sacred Deer en The Banshees of Inisherin, de grote ster van de film is, biedt hij de andere acteurs genoeg ruimte. Zelf schittert hij ook, maar hij wekt nooit de indruk centraal te willen staan.
Andrea Arnolds realistische stijl zet de belevingswereld van de personages krachtig neer, maar een unieke catch ontbreekt. De film is boeiend en goed gemaakt, maar lijkt wel wat op andere films in dit genre. Ondanks enkele zweverige scènes, is alles vrij direct gefilmd, met een prachtig emotionele climax. Maar de verwachtingen overtreffen, dat doet deze film helaas niet.
