Als we Hollywood-actiefilms mogen geloven, bestaat zeker de helft van de volwassen bevolking uit ex-soldaten van een of andere speciale eenheid. Zo ook Levon Cade, voorman op een bouwplaats in Chicago, die net zo vaardig is met een shotgun als met een sloophamer. Tweeëntwintig jaar diende hij de goede zaak in het Britse leger, maar die tijd ligt achter hem. Tot de dochter van zijn werkgever wordt ontvoerd en Levon zijn militaire vaardigheden uit het vet moet halen om haar te redden. Jason Stathams personages gaan nou eenmaal heel slecht op onrecht.
Al raakt Levon tot over zijn oren verwikkeld in een strijd met de Russische maffia, want elke baas die hij uitschakelt heeft zelf weer een baas. Zijn reddingsplan bestaat uit een combinatie van lomp geweld om informatie los te krijgen en een omslachtige list waarbij hij zich voordoet als drugsdealer. Hierbij kruist hij het pad van een gangster die - jawel - ook bij de speciale eenheden zat! Ze betuigen elkaar diep respect.
Wie heel even nadenkt, ziet in dat de meeste plannen van Levon nergens op slaan, maar bij een film als A Working Man is nadenken niet de bedoeling. Dat doet de hoofdpersoon zelf immers ook niet. Zo heeft Levon de vreemde gedachtekronkel dat alles weer koek en ei is zodra hij de jonge vrouw heeft gered, maar vergeet dat de Russen intussen zijn eigen geliefden op de korrel hebben. De film lost dit probleem uiteindelijk wel enigszins op, maar dat kan Levon natuurlijk niet weten. Ach ja, het opent de deur voor een sequel.
Of dat vervolg er komt, zal afhangen van de bezoekersaantallen en het latere succes op Prime Video. De vooruitzichten zijn goed. Films met Statham in de hoofdrol maken vrijwel altijd winst: de kijker weet precies wat hij kan verwachten en A Working Man reikt dit op een presenteerblaadje aan. Een grommende held met een missie? Check. Slechteriken met lelijke koppen? Check. Een autoachtervolging door de binnenstad? Check. Flitsende vuist- en vuurgevechten en droge humor? Dubbelcheck.
Schrijvers Sylvester Stallone en David Ayer (tevens regisseur) proberen het script her en der wat diepgang te geven, maar die extra lagen maken weinig indruk en worden net zo snel weer vergeten. Zo speelt er iets rond Levons bezoekregeling met zijn dochter en zijn er allerlei halfbakken verwikkelingen binnen het maffiasyndicaat, die totaal niet uit de verf komen. Ook het thema van de simpele 'working man' op de bouw wordt na vijf minuten alweer losgelaten. Meer ambitie is alleen maar misleiding. Of Statham nu een Beekeeper (ook een film van Ayer) of een bouwvakker speelt, hij is en blijft in de eerste plaats natuurlijk Jason Statham. Gelukkig maar.
