'Liefjes': moderne kalverliefde in al haar facetten
Recensie

'Liefjes': moderne kalverliefde in al haar facetten (2024)

De veertienjarige Celia, Malak en Jae vertrekken met hun ouders naar een Franse camping, waar ze de liefde ontdekken.

in Recensies
Leestijd: 2 min 44 sec
Regie: Natalie Bruijns en Anneke de Lind van Wijngaarden | Speelduur: 80 minuten | Jaar: 2024

Veel ouders hebben geen flauw benul waarmee hun kroost zich zoal mee bezighoudt. Door drukte en andere beslommeringen onttrekt veel gedrag van de jeugd zich aan het zicht van de opvoeders. De moderne (sociale) media dragen daar flink aan bij. Wanneer het om verliefdheid gaat weten volwassenen al helemaal niet wat er in de hoofden en harten van hun kids omgaat. Dat is echter van alle tijden: sommige zaken bespreek je nou eenmaal alleen met je vrienden.

De vakantieperiode vormt een ideaal moment - noem het zelfs excuus - om eens wat nader tot je nageslacht te komen. Maar dan moet je wel de kans grijpen en dat is nou precies wat er grotendeels aan schort wanneer drie gezinnen in de documentaire Liefjes naar een camping in Zuid-Frankrijk afreizen. Hun drie dochters zijn allemaal veertien en experimenteren, al dan niet in digitale vorm, met de liefde. Hun ouders hebben veelal geen weet van hun amoureuze avonturen en het gesprek aangaan over het onderwerp is uiterst ongemakkelijk, sorry: 'awkward'.

Filmmakers Natalie Bruijns en Anneke de Lind van Wijngaarden volgden drie jongedames. De Vlaamse Malak heeft een romantisch beeld van de liefde en heeft nog geen enkele ervaring op dit vlak. Een Franse gitarist weet haar interesse te wekken. De Nederlandse Celia moet het tijdens de vakantieperiode doen zonder de gesprekken met haar vriendje die met zijn familie in Turkije zit. Dagelijks probeert ze de jongen vergeefs te bellen. Jae op haar beurt zoekt de liefde in het virtuele. Ze is niet van plan om de jongen met wie ze al tijden contact heeft in het echt te ontmoeten; dan kan de magie wel eens doorbroken worden.

De regisseurs filmen de meiden dicht op de huid en dit zorgt niet zelden voor ongemakkelijke taferelen. Een zoen van de gitarist, zoals dat tegenwoordig terecht hoort met wederzijdse toestemming, vormt een tafereel waar je liever gewoon niet bij bent. Zo moet het ook ongeveer voelen voor Malak. Ook heel privé is het moment waarop Celia eindelijk haar vriendje aan de lijn krijgt. Dan wordt pas duidelijk dat er niet alleen religieuze verschillen te overbruggen zijn, maar dat de puber hunkert naar bevestiging en het gebrekkige contact haar onzekerheden aan hebben gewakkerd.

Liefjes is dieppersoonlijk. Het laat enerzijds zien dat er weinig veranderd is in de wijze waarop tieners omgaan met de eerste kriebels in hun buik. Anderzijds is er door de moderne communicatiemiddelen een heel spectrum aan mogelijkheden bijgekomen. Deze zorgen voor een nieuwe vorm van veiligheid, al valt het te bezien of het geen schijnveiligheid betreft. Zonder tussentijdse commentaren of al te veel beïnvloeding van de regisseurs kan de kijker zich een beeld vormen van kalverliefde in moderne tijden.

Maar het ongemak waarmee deze documentaire gepaard gaat verdwijnt nooit helemaal. Moeten en willen we dit allemaal maar gadeslaan? Waarom hebben de meiden en hun ouders ingestemd met het filmen van zaken die ze niet eens met elkaar bespreken? Het zijn vragen die grenzen aan de ethiek, al worden deze nooit echt overschreden. Liefjes geeft een uniek inkijkje in de belevingswereld van pubers en hun eerste kennismaking met de liefde, wetende dat de weg naar een vaste partner bezaaid ligt met teleurstellingen, gebroken harten en almaar zichzelf vernieuwende hoop.