Het is wellicht erg makkelijk en uitermate flauw om een acteur aan te vallen op diens uiterlijk, zelfs als de plastisch chirurg een zo'n dikke factuur heeft mogen sturen dat hij er een jaar van op vakantie kan. Toch is het een inkoppertje dat je moeilijk kan laten liggen wanneer het personage van David Duchovny in de romkom What Happens Later na bijna een kwart eeuw zijn ex, gespeeld door Meg Ryan, in de ogen kijkt en de woorden uitspreekt: "You look good. You look the same. You look more like you than you used to."
Ryan heeft flink wat kritiek gehad op haar voorkomen maar heeft daar in de media luchtig op gereageerd, na een terugkeer van acht jaar vroegpensioen. Ze gaat zich niet langer druk maken om wat mensen allemaal over haar roepen. De enige juiste instelling, al doet het vermoeden dat ze zich er juist wél over opwindt. Het is fijn om Ryan, een van de hoofdrolspelers in de moeder van alle romantische komedies, When Harry Met Sally, weer eens in een dragende rol te zien en bovendien in haar tweede film als regisseur. Het is dan jammer dat de ophef weer moest gaan over Ryans uiterlijk.
What Happens Later is een bewerking van een toneelstuk van Steven Dietz, die hier ook als een van de scenaristen optreedt. Notabene op een schrikkeldag raken ex-geliefden Willa en Bill ingesneeuwd op een klein regionaal vliegveld. Ze hebben elkaar bijna vijfentwintig jaar niet gezien en na de moeilijke breuk hebben ze hun eigen levenspad gekozen. Willa is nog even zweverig als vroeger en houdt maar niet op over reizen en bestemmingen, chakra's en de I Tjing. Bill daarentegen is een nuchtere zakenman, met een moeizaam huwelijk en een dochter met misplaatste ambities.
Eigenlijk is dus stuivertje wisselen als je Duchovny's rol vergelijkt met die in The X-files waarin hij juist de nuchterheid ontbeerde en Gillian Anderson het hoofd erbij hield. Er wordt in de ruim honderd minuten durende toneelbewerking heel wat afgebanjerd en gekuierd. De opnames vonden grotendeels plaats op een vliegveld in Arkansas. Hierbij doorlopen de ex-geliefden de gebruikelijke fases van nostalgie, melancholie, terugkomende ergernissen en onuitgesproken disputen. Hinderlijk aspect hierbij dat de omroeper van het vliegveld zich er soms mee bemoeit; een magisch bedoeld plotelement dat niet kan bekoren.
Er komen hele gevatte spraakwatervallen uit 'Willa en Billa', waarbij er vaker geen dan wel een punt wordt gemaakt. Ondertussen blijken de twee toch wel wat tragedies en gemiste kansen in hun leven te hebben gehad. Het is bijzonder dat na al die jaren het voor Willa nog steeds niet duidelijk was waarom Bill een streep achter hun relatie heeft gezet. Het blijkt iets fundamenteels en je vraagt je af waarom ze nog met de man wil praten na een post-relationele belediging van deze orde.
Ryans regieproject wordt nog enigszins gered door de sterke chemie tussen haarzelf en Duchovny. Doordat zo veel van hun dialogen als liftmuziek aandoen is het zonde dat essentiële thema's zoals onterechte aannames en gemiste kansen zo ondergesneeuwd raken. Terwijl de twee maar door blijven ouwenelen raakt het vliegveld leger en leger en het geduld op. What Happens Later loopt over van de goede bedoelingen maar was gebaat geweest bij meer focus en richting. Het voelt inderdaad als een extra dag.
What Happens Later is te zien bij SkyShowtime.
