Spookverhalen beginnen onderhand al net zo muffig te worden als de statige oude landhuizen waarin ze zich afspelen. Op een aantal positieve uitzonderingen na lijken de ideeën onderhand op te raken en is het alweer een tijdje geleden sinds er een bovennatuurlijke thriller met een echt frisse insteek voorbij is gekomen. Een goed voorbeeld hiervan is The Others uit 2001, en laat dit nou net de film zijn waarmee regisseur/schrijver Nick Murphy The Awakening mee wil vergelijken. Kan hij met zijn eerste bioscoopfilm dit niveau weten te halen en het genre weer leven inblazen of blijft het slechts bij een zwakke imitatie?
The Awakening speelt zich af in Londen anno 1921, vlak na het einde van de Eerste Wereldoorlog. De impact van de oorlog is nog steeds overal zichtbaar, evenals het verdriet om alle gesneuvelde soldaten. Geen wonder dus dat het rouwende volk spontaan zijn toevlucht zocht in het bovennatuurlijke. De nuchtere Florence Cathcart, schrijfster van een reeks boeken over het ontmaskeren van geesten moet echter niets hebben van al die spirituele onzin. De film opent met een aardige scène waarin ze tijdens een seance de charlatanpraktijken van een zogenaamd medium weet te ontmaskeren. Kort hierna wordt ze opgezocht door geschiedenisleraar Robert Mallory (gespeeld door Dominic West, het bekendst als rechercheur McNulty uit The Wire) die een aantal curieuze gebeurtenissen op zijn kostschool onder de aandacht brengt. In eerste instantie weigert Florence, maar uiteraard stemt ze later toch toe.
En dat is waar de ellende begint. Niet alleen voor de personages, maar ook voor de kijker, aangezien alle spanning en vaart van de openingsminuten verdwijnt en wat overblijft een vrij saai en traag geheel is. De film blijft regelmatig hangen in bijzaken en van geesten is al helemaal weinig sprake. Voor een thriller is het aantal schrikmomenten zo schaars dat je ze bijna zou missen, ware het niet dat je ze iedere keer al van mijlenver aan ziet komen. Toegegeven, de setting is fraai in beeld gebracht en ademt de sfeer van een elegant Brits kostuumdrama, maar de film mist de diepgang om zich met dit subgenre te kunnen meten. Ook de cast is wisselvallig. Rebecca Hall wekt als hoofdpersoon vooral ergernis op, aangezien ze al snel verandert van een stoere, onafhankelijke geestenjager in een hysterische en emotioneel onstabiele huilebalk. Veteranen Imelda Staunton en Dominic West zetten daarentegen wel aardige rollen naar, maar weten de boel niet te redden.
De rest van de film laat zich bekijken als een soort detectiveverhaal waarin de mysteries op de kostschool moeten worden opgehelderd. Hierbij maakt Murphy veelvuldig gebruik van verschillende red herrings, plotelementen die bewust ingezet worden om de kijker op het verkeerde been te zetten. Dit werkt echter vooral averechts, waardoor enkele verhaallijnen zinloos aanvoelen of simpelweg niet afgerond worden, wat resulteert in een rommelig geheel. Ook de ontknoping zorgt eerder voor verwarring dan verwondering en komt niet bepaald over als een intelligente of originele vondst.
Een gemiste kans dus. Wat in potentie een interessant drama had kunnen opleveren over de rol van het bovennatuurlijke tijdens het verwerken van verlies, strandt uiteindelijk in een formulematige thriller met een ernstig gebrek aan spanning. Het is in ieder geval ironisch te noemen dat een film die The Awakening heet eerder het tegenovergestelde effect bij de kijker teweegbrengt. Wie behoefte heeft aan een historische en in Groot-Brittannië gesitueerde spookfilm, doet er beter aan om The Woman In Black nog een keer op te zetten. Een film die eveneens zijn tekortkomingen had, maar in vergelijking met The Awakening als meesterwerk kan worden bestempeld.
