De zeventienjarige Mary Katherine, die zichzelf liever M.K. noemt, keert na enige tijd terug in het huis van haar vader. Deze is sinds jaar en dag verzonken in zijn eigen gekke onderzoek: hij gelooft dat het bos is bevolkt door piepkleine, elfachtige wezentjes. Als M.K. het geduld verliest met haar vaders obsessie, besluit ze weg te lopen. Daarbij komt ze in het bos terecht en daar gebeurt het ondenkbare: ze loopt Tara, de koningin van het bosvolkje, tegen het lijf. Met behulp van magie laat Tara M.K. krimpen tot de grootte van de kleine bosbewoners. Plots vindt M.K. zichzelf terug in een magische wereld. Maar die wereld is in gevaar: de eeuwigdurende strijd tussen goed en kwaad, of in dit geval leven en verrotting, is op zijn hoogtepunt. En voor M.K. is in die strijd een belangrijke rol weggelegd... Samen met Ronin, de heldhaftige leider van de zogeheten Leafmen, en diens eigenwijze stiefzoon Nod moet M.K. het bos redden van de kwaadaardige Boggans.
Epic is een film van Blue Sky Studios, bekend van o.a. de Ice Age-films en Rio. Voor de regie van Epic viel Blue Sky terug op Chris Wedge, regisseur van de eerste Ice Age én medeoprichter van het bedrijf. Het verhaal is gebaseerd op het boek The Leaf Men van kinderboekenschrijver William Joyce. Het is de tweede keer in korte tijd dat een verhaal van Joyce de weg naar de bioscoop vind: ook Rise of the Guardians uit 2012 was gebaseerd op een boek van zijn hand.
Om met een positieve noot te beginnen: Epic is schitterend geanimeerd. De boswereld is een lust voor het oog: prachtig kleurige bloemen, enorm gedetailleerde bomen en planten, de weerspiegeling in het verbazingwekkend realistisch uitziende water... Het kan niet op. Ook is Blue Sky Studios erg creatief geweest bij de casting. In de Engelstalige versie zijn er naast bekende acteurs als Christoph Waltz, Amanda Seyfried, Colin Farrell, Jason Sudeikis en The Hunger Games-ster Josh Hutcherson ook rollen weggelegd voor muzikanten als Beyoncé, Steven Tyler en Pitbull. Zoveel bekende namen staan natuurlijk mooi op de filmposters, maar de leukste rollen worden vertolkt door de wat minder grote namen, te weten sitcomsterren Aziz Ansari (Parks & Recreations en Chris O'Dowd (The IT Crowd), die als het komische slakkenduo Mub en Grub de lachers op hun hand krijgen.
Die paar lachmomenten zijn van harte welkom, want verder neemt Epic zichzelf veel te serieus: de toon is eerder gewichtig en ernstig dan vrolijk en hoopvol, zoals je bij een kinderfilm zou verwachten. En de casting mag dan creatief zijn, het verhaal hebben we al honderd keer eerder gezien: een normale jongen/meisje komt in een vreemde wereld terecht, speelt daarbij een belangrijke heldenrol in de strijd tussen goed en kwaad, en leert al doende nog wat wijze levenslessen. In welke context of achtergrond deze losse plotelementen ook geplaatst worden, er komt in grote lijnen altijd hetzelfde verhaal uit. Denk aan Avatar of het recente en al even voorspelbare Zambezia. De personages van Epic zijn al even generiek. Het zijn stuk voor stuk stereotypen die niet meer dan twee eigenschappen bezitten. Bijvoorbeeld knorrig maar heldhaftig (Ronin) of eigenwijs maar rechtschapen (Nod). Epic doet zijn titel weinig recht aan, Ordinary was beter op zijn plaats geweest.
