Regie: Mary McCartney | Speelduur: 86 minuten | Jaar: 2022

Quizvraag: wat hebben Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band van The Beatles, The Dark Side of the Moon van Pink Floyd, de soundtrack van The Empire Strikes Back en het James Bond-lied Goldfinger met elkaar gemeen? Juist, al deze befaamde muziekstukken werden opgenomen in een studio in het Londense stadsdeel City of Westminster. Het adres: Abbey Road 3.

De Abbey Road Studios, die pas in 1976 officieel zo zijn gaan heten, waren het decor voor een essentieel deel van de moderne muziekgeschiedenis. De studio werd in 1931 gesticht, nadat een immens Londens herenhuis werd opgekocht tijdens een veiling. Na een grondige verbouwing deed het toen vooral dienst als locatie voor live-opnames van klassieke muziek. De studio werd pas echt groot dankzij de opkomst van rock-'n-roll. In de jaren tachtig werd de studio van de ondergang gered toen filmmakers er hun soundtracks op gingen nemen.

Eigenlijk is het best laat dat er pas nu een fatsoenlijke documentaire is gemaakt over de rijke geschiedenis van de studio. De opnamelocatie vergaarde wereldfaam toen The Beatles hun laatst opgenomen album ernaar vernoemden en het zebrapad voor de deur gebruikten voor de iconische hoes van Abbey Road. Beatlesfans zien de studio als een van hun bedevaartsoorden en je bent een held als je er nog iets krijgt bijgeschreven op de volgekalkte stenen omheining.

Zonder enige twijfel heeft de maker van If These Walls Could Sing geprofiteerd van haar legendarische vader. Deze muziekdocumentaire is namelijk de eerste documentaire van fotograaf Mary McCartney, inderdaad de dochter van Beatle Paul. McCartney, die het in deze wat opsommerige docu dikwijls lastig vindt het persoonlijke en het professionele van elkaar te scheiden, komt van kinds af aan in de studio. En ze wist door haar naam niet alleen haar vader, maar vele spraakmakende artiesten op de praatstoel te krijgen.

McCartney behandelt de geschiedenis van Abbey Road grotendeels chronologisch. Het is niet gek dat ze zich veel op dat best wel populaire bandje van haar vader heeft gericht, maar een beetje makkelijk is deze keus ook wel. Zelfs met de wetenschap dat Abbey Road de thuishaven van The Beatles was. Het is echter fijn dat de filmmaker ook kijkt naar de rijke klassieke muziekgeschiedenis. Inclusief celliste Jacqueline du Pré en pianist Daniel Barenboim. En ook meer meepakt dan alleen westerse muziek, in de vorm van de Nigeriaanse Fela Kuti.

Naast de eenvoudige maar toch steeds rommeligere chronologische vertelling worden er vooral veel feitjes opgedreund. Waarom het nou zo'n bijzondere plek is, verwoordt componist John Williams toch wel het best. Naast de vele wetenswaardigheden wordt er soms buitensporig veel op details ingezoomd, al blijft de totstandkoming van misschien wel het beste Beatlesnummer A Day In The Life een verhaal dat je niet vaak genoeg kan horen.

McCartney moet het vooral hebben van de grote namen die ze voor de camera (en in het geval van Kate Bush de microfoon) wist te krijgen. Haar net iets te persoonlijke hommage aan een voor muzikanten heilige plek is een tamelijk onevenwichtige en rommelige exercitie, maar desondanks onmisbaar voor elke liefhebber van de muziekgeschiedenis.

If These Walls Could Sing is te zien bij Disney+.