in Recensies
Update:
Uglies begon als een dystopische thriller voor jongvolwassenen, geschreven door Scott Westerfeld. Het boek, nu een reeks van vier titels, bleek een bescheiden succes onder de doelgroep en zodanig werd er een filmadaptatie in gang gezet. De film had in 2011 in première moeten gaan, maar uiteindelijk zou het dertien jaar langer duren totdat Uglies gemaakt zou worden, en niet voor het witte doek. Zonder enige marketingcampagne (en hopelijk met wat schuldgevoel) werd deze film afgelopen weekend op Netflix gedumpt.
Het jaartal waarin de productie eigenlijk had moeten beginnen onthult iets over de aftakeling van het youngadultgenre. 2011 en 2012 waren de culturele apotheose van dit soort films. Achter elkaar draaiden The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1, Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2, The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 2 en de eerste Hunger Games film in de bioscoop. Extreem lucratieve films gebaseerd op extreem lucratieve boeken, maar de zoektocht naar de plaatsvervangers van Twilight en Harry Potter liep stroever.
Er kon aanvankelijk nog wel wat geld worden geknepen uit The Maze Runner en Divergent, maar Beautiful Creatures en The Mortal Instruments: City of Bones bleken doodlopende wegen. Er is een reden dat die laatste twee onbekend klinken. Het genre van rebelse en fotogenieke tieners die het opnamen tegen dystopische overheden in matige actiefilms stierf een langzame dood, en met Uglies is de laatste nagel definitief in de kist geslagen.
Uglies speelt zich af in een post-apocalyptische wereld, waarin een utopische samenleving problemen zoals competitie en tekorten heeft ontgroeit. Inwoners ondergaan extreme plastische operaties om hun 'perfecte ik' te worden, en worden 'Pretties' genoemd. Tieners moeten tot hun zestiende wachten om de procedures te ondergaan, en vormen de onderklasse van zogenaamde 'Uglies'. Hoofdpersoon Tally Youngblood wacht al haar hele leven op die operatie en de daaropvolgende acceptatie door haar omgeving. Maar is de 'perfecte ik' waar ze van droomt wel zo perfect?
Dit plot komt over als een parodie van een niet-zo-grappig YouTube kanaal tijdens de hoogtijdagen van de youngadultfilm. Het is begrijpelijk waarom er in 2011 geen vertrouwen was in dit concept. De metafoor over schoonheid is nogal bot, maar de setting is nog veel erger. De kijker moet termen als "Uglies", "Pretties" en "Rusties" serieus nemen, alsof het geen babygeluiden zijn. Genant.
Alles wat slecht kan zijn aan een sciencefiction actiefilm komt langs in Uglies. Lelijke special effects die exclusief leunen op CGI, knipwerk dat meer verwart dan het de spanning opkrikt, houterige dialogen en oersaaie decors. De centrale tekortkoming ligt echter volledig bij het castingteam. Niet zozeer vanwege de acteurs zelf, die ongetwijfeld allemaal hun best doen om er wat van te maken. De iconische Laverne Cox is zelfs best vermakelijk als de slijmerige Dr. Cable.
Het probleem is niet het spel van de acteurs, maar hun uiterlijk. Ze zijn allemaal veel te knap. In een klassiek geval van Hollywoodse bekrompenheid werd de ironische keuze gemaakt om zeer conventioneel aantrekkelijke acteurs en actrices te casten voor de hoofdpersonages, die in de context van deze wereld worden gediscrimineerd vanwege hun fysieke tekortkomingen. Natuurlijk kunnen mensen die over het algemeen als heel mooi worden beschouwd alsnog onzeker zijn over hun gestalte. Maar dat is hier niet het punt. De film roept vrij letterlijk op om uiterlijke en innerlijke individualiteit te omarmen.
Die vlieger gaat niet op als al je hoofdpersonages eruitzien als topmodellen, want waar is daar diversiteit in te vinden? Het was duidelijk te veel gevraagd voor de studio om mensen die wat dikker zijn of wat meer sproeten hebben langer dan vijf minuten in beeld te laten zien. Je kan de sigaarrokende producenten bijna horen lachen om de suggestie dat een meer alledaagse actrice de hoofdrol op zich neemt. Dit maakt van Uglies niet alleen een slechte, maar ook zeer hypocriete film. Hopelijk is dit de doodsreutel voor het subgenre, en kan het hierna in vrede rusten.
Uglies is te zien bij Netflix.
