Eigenlijk heeft Terrance een te klein hartje. Gekleed als postbode staat hij bij een oud dametje om haar pinpas op te halen. Onderdeel van een babbeltruc. Maar als hij haar hoort vertellen dat ze een arme weduwe is, kan hij het niet over zijn hart verkrijgen om al haar spaarcentjes afhandig te maken. Het is niet dat hij geen geld nodig heeft als alleenstaande vader. Maar na dit fiasco wil oude maat Souf hem wel de kneepjes van het loverboyvak bijbrengen. Eerste regel? "Klik. Emoties uit!"
Dat je als jonge filmmaker vol ambitie een film schrijft, regisseert en ook nog eens de hoofdrol op je neemt, maakt je nog geen Orson Welles. Maar, zo laat Cyriel Guds met Loverboy: Emoties Uit zien, je hoeft er ook zeker geen Ed Wood van te worden. Onder de beste omstandigheden is het een enorme kluif om met zo'n uitgebreid takenpakket een beetje goede film af te leveren. Guds lukt dat meer dan verdienstelijk, ondanks alle beperkingen hier in de polder.
De film opent met explosief geweld. Misdaadbaas 'Slager' valt binnen bij een huisvader die flink wat schulden heeft. Hij komt de knappe dochter van de wanbetaler halen, die kan de boel wel voor hem terugverdienen. Een van de handlangers is Souf, die we later ook hoofdpersoon Terrance het wereldje in zien trekken. In zijn interview met FilmTotaal vertelt Guds dat hij deze stevige scène ziet als een lakmoesproef voor de kijker. Maar het is ook een missieverklaring: kijk eens wat ik kan.
Emoties Uit gebruikt elementen van een vijfdelige YouTube-serie die hij al maakte, Loverboy Amsterdam, maar de filmversie lijkt zich wel in een parallel universum af te spelen waar de zaken net wat anders liggen. Ook kan Guds meer stilistische uitspattingen doen dan in de online reeks, die dankzij creatieve omgang met budgettaire beperkingen vooral lekker rauw-realistisch aanvoelde. Wat wel mist, is dat de serie met sprongetjes in de tijd het karakter van Terrance van extra donkere lagen kon voorzien. Emoties Uit vertelt zijn ontwikkeling chronologisch, en daardoor blijft hij relatief gezien wat sympathieker.
Dat maakt de hoofdpersoon nog geen leuke jongen. Op zijn eigen voorwaarden slaagt de film erin om in het hoofd van een opklimmende mensenhandelaar te kruipen, en daarmee een probleem aan te kaarten op een manier die we in Nederland niet eerder hebben gezien. Dat zit hem vooral in het feit dat Guds de centrale ideeën van de film relatief simpel en helder afgebakend houdt, zodat er op verhaalniveau flink wat kan gebeuren. Emoties Uit blijft lekker onvoorspelbaar, en is daardoor van begin tot eind boeiend en onderhoudend.
Een zwakke plek is de relatie tussen Terrance en zijn dochter Jaliesa. Voordat zijn twee levens - als vader en als loverboy - elkaar echt kruisen, heeft zij de neiging om op gezette tijden uit beeld te verdwijnen. Zonder een heel erg duidelijke verklaring waar zij is, of hoe hij haar afschermt. Terwijl dat juist belangrijk zou moeten zijn voor Terrance, want hij doet alles uiteindelijk vooral 'voor haar'. Het geeft net wat emotionele ontkoppeling die het verhaal niet kan gebruiken.
Ook is de film niet altijd even stijlvast en onevenwichtig in zijn uitbundigheid. Personages zoals Souf en Slager zijn vanaf het begin kleurrijk, maar worden door de acteerkwaliteiten nog gegrond gehouden. Vooral Mohammed Azaay, toch ook een bekende kop in de Nederlandse film- en televisiewereld, is een enorme aanwinst. Daar houdt Emoties Uit nog balans. Maar die voel je wegzakken zodra een soort viking in driedelig pak wordt opgevoerd als gangster. En zo zijn er nog een paar van zulke momenten.
Maar Cyriel Guds verliest zeker niet de grip op zijn film en op het verhaal dat hij zich de afgelopen jaren helemaal eigen heeft gemaakt. Je voelt zijn aspiraties op een manier die vaak ondersneeuwt in de Nederlandse film. Dat hij ze grotendeels waarmaakt verdient lof. Ons land kan meer van dit soort commerciële films gebruiken, die daadwerkelijk wat in de waagschaal leggen.
Saillant detail: Loverboy: Emoties Uit laat voor het eerst expliciet de invloed voelen van dé onverwachte Amerikaanse filmhit Sound of Freedom uit 2023. Daarin speelde Jim Caviezel een federale agent die op eigen houtje mensenhandelaars te lijf gaat in Zuid-Amerika. Tijdens de aftiteling spreekt de acteur je direct aan en presenteert een QR-code om al je vrienden en kennissen op de film te wijzen. Het was een van de redenen voor het grote succes.
En wanneer de credits van Emoties Uit voorbijrollen, verschijnt ook Cyriel Guds als zichzelf. Naast hem de moeder van een slachtoffer. Zij hielp hem bij het maken van de film. Het thema ligt hen om duidelijke redenen heel na aan het hart, en of we zo veel mogelijk anderen op de film willen wijzen. Natuurlijk is er ook een QR-code. En wie weet, als dit een succes wordt, zit er ook wel een vervolg in...
Lees ook ons interview met schrijver, regisseur en hoofdrolspeler Cyriel Guds.
