De Colombiaanse drugsbaas Pablo Escobar hield enkele nijlpaarden op zijn haciënda Nápoles. Na zijn dood konden ze zich ongestoord voortplanten, want niemand keek naar ze om. Inmiddels zwerven er meer dan honderd rond in de Magdalena rivier en is er veel discussie over wat met hen te doen. Het enige nijlpaard dat is neergeschoten in pogingen de populatie terug te dringen, heet Pepe. In deze tussen documentaire en fictie hangende film verhaalt hij over zijn leven, de geschiedenis van zijn soort in Colombia en aanschouwt hij hoe de riviergemeenschap rondom Puerto Triunfo leeft.
In dik aangezet Afrikaans en Spaans deelt hij in voice-over zijn gedachtestroom, die meevoert vanaf het oorspronkelijke leefgebied in Zuid-Afrika. Daar werden Pepe's voorouders in het wild vanaf een afstand gefotografeerd door busladingen toeristen. Daarna belanden de nijlpaarden in een vrachtwagen, waarbij twee van niets wetende chauffeurs in een amusant onderonsje zich verwonderen over hun tegen de wanden bonkende lading. Jaren later beklaagt een gefrustreerde oude man zich luid over zijn aanvaring met een verwilderd nijlpaard. De lange sequentie over zijn slechte huwelijk doet bijna vergeten vanuit wiens perspectief de film de riviergemeenschap bekijkt.
Tijdens een missverkiezing vertellen de kandidaten over hun dromen voor zowel hun dorp als zichzelf, wat deze plek eigenzinnig en treffend portretteert. Gefrustreerde bewoners kunnen ondertussen de enige agent in de omgeving niet bewegen tot actie. In al die uitweidingen verliest Pepe soms het titulaire personage uit het vizier. Met lange tracking shots informeert de film uitvoerig over de gemeenschap, maar hoe mensen leven op die plaats houdt echter maar sporadisch verband met de nijlpaarden. Wat de aanwezigheid van deze dieren precies betekent voor hen of hoe het nijlpaard zich verhoudt tot de rest van het ecosysteem blijven open vragen.
Pepe's geest waart wel rond in de vorm van drones die de in de zon fonkelende rivieren opnemen. Of hij beschouwt in poëtische, maar stevige termen over de scherpe beelden genomen vanaf de voor- of zijkant. Op zulke momenten trekt een air van mystiek op, verder versterkt door de verstilde, schilderachtige beelden van de beboste oevers in de nacht.
Het voelt aan de ene kant als een droom, hoe mysterieus Pepe oreert over het leven en de dood. Aan de andere kant krijgt de film een zo welhaast filosofische dimensie. In dat opzicht vertellen de confrontaties tussen nijlpaard en toerist of jager wat simplistisch een verhaal over de mens als kolonisator pur sang en haar afstand tot de natuur. Pepe vertakt veel, maar de overpeinzingen van een overleden nijlpaard voeren wel mee naar elke hoek.
Pepe is te zien bij Mubi.
