Sinds 7 oktober 2023 staat het conflict tussen Israël en Palestina wereldwijd in de schijnwerpers. Recentelijk zijn de daden die Israël tegen de Palestijnen plegen door Amnesty International uitgeroepen tot genocide. Er zijn duizenden, misschien zelfs miljoenen mensen wereldwijd de straat op gegaan om hier een eind aan te eisen. No Other Land laat zien dat het conflict tussen Israël en Palestina niet op 7 oktober is begonnen, maar al decennia bezig is.
De documentaire vertelt het verhaal van twee journalisten: Yuval Abraham, een Israëliër, en Basel Adra, een Palestijn. Zij besluiten samen te werken om zo uitvoerig mogelijk de situatie in Masafer Yatta, een bezet gebied op de Westelijke Jordaanoever, vast te leggen. Hier dwingt het Israëlische leger Palestijnen hun huizen te verlaten zodat ze die kunnen slopen om ruimte te maken voor een militaire oefenzone. Daarmee gaat de film niet alleen over de relatie tussen Adra en Abraham, maar ook over hoe de lokale bevolking zich collectief verzet tegen de uitzetting.
De focus ligt op de vriendschap tussen Adra en Abraham. De camera volgt hen terwijl ze de vernielingen vastleggen en hoe ze daardoor steeds vaker bedreigingen ontvangen van het Israëlisch leger. De relatie tussen de twee mannen is bijna broederlijk. Hun nachtelijke gesprekken over hun plannen voor verzet, maar vooral de gesprekken over hun toekomst doen je soms vergeten in wat voor verschrikkelijke situatie de twee journalisten zitten.
De ontwikkeling van hun vriendschap is een van de meest fascinerende elementen van de documentaire. No Other Land speelt zich af van de zomer van 2019 tot vlak voor 7 oktober 2023. De keuze voor zo'n lange tijdsperiode maakt duidelijk dat de ontwikkelingen in Masafer Yatta de vriendschap beïnvloeden. Van de hoop dat hun artikelen iets kunnen veranderen, blijft vooral wanhoop over. Daarnaast is de situatie tussen de twee mannen complex en ook dat beïnvloedt de vriendschap. Abraham kan naar huis in Israël, maar Adra is al thuis en mag de Westelijke Jordaanoever niet eens verlaten.
Doordat de film twee journalisten volgt, voelt de documentaire ook als een reflectie op de invloed van de camera. Adra en Abraham zien de camera als hun enige manier van verzet. "We konden niet veel anders doen dan het filmen", vertellen ze in een interview. Toch lijkt dit zinloos. Er verandert niks, ook al leggen Adra en Abraham de situatie zo uitvoerig vast. Een van hen zegt: "Iemand kijkt naar iets, wordt geraakt en dan?". Een prangende vraag die ook na het einde in je hoofd rond blijft spoken.
Wat deze documentaire zo heftig maakt, is het besef dat de constante verwoesting en dreiging voor de bevolking van Masafer Yata hun dagelijks leven is. No Other Land legt pijnlijk bloot hoe de Palestijnen de afgelopen decennia als volk zijn gedehumaniseerd en hoe hun mensenrechten zijn ontnomen.
Zo wordt schrijnend duidelijk dat ze niks tegen het geweld van het leger kunnen doen. De inwoners kunnen alleen maar aangifte doen bij de Israëlische politie. Ook werd de uitspraak, die bevestigde dat Masafer Yatta door de Israëlische regering als militair oefenterrein gebruikt mag worden, gedaan in een Israëlische rechtszaal door Israëlische rechters. De Palestijnen, onder wie Adra, kunnen geen kant op. Ze hebben geen ander land.
No Other Land is misschien de meest cruciale documentaire van deze tijd. De film confronteert de toeschouwer met onbevreesde blik met de situatie in Palestina en specifiek die in Masafer Yatta. De documentaire stelt de kijker één vraag: "en jij, kijk jij alleen maar toe of ga jij er ook echt iets aan doen?"
