in Recensies
Update:
Sinds de kleifiguren van Wallace & Gromit leven in werden geblazen in 1989, zijn de hakende hond en zijn prettig gestoorde baasje een soort nationaal erfgoed geworden van de Britten. Het is ook niet gek dat hun nieuwste film A Vengeance Most Fowl werd uitgezonden door de BBC op Tweede Kerstdag. De komische stopmotionfilm is duidelijk bedoeld om jong en oud samen te brengen en de problemen van 2024 weg te lachen. Het is lekker flauw en precies zoals je het je herinnert; meer dan dat wenst de film ook niet te zijn.
Bekend van Chicken Run en Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit blijft productiehuis Aardman Academy Awards binnen harken en weten ze hun kleifiguren steeds in andere vormen te boetseren in een veranderende filmwereld. Ook Wallace & Gromit ontkomen niet aan het verstrijken van de tijd met meer gelikte digitale effecten en dynamischere shots dan in hun eerdere avonturen. Maar het verleden achtervolgt hen vrij letterlijk wanneer Feathers McGraw, de slechterik uit The Wrong Trousers uit 1993, weer opduikt in hun leven.
In de bijna twintig jaar oude kortfilm werd het snode plan van de pinguïn McGraw om de Blue Diamond te stelen verijdeld door Gromit. Zowel de boef als de buit keren terug in Vengeance Most Fowl nadat Wallace weer met een nieuwe optimalisatie van het moderne leven op de proppen komt. Gromits lol in het tuinieren verdort al gauw wanneer zijn baasje de zelfdenkende tuinkabouter Norbot ontwikkelt. En uiteraard verandert de 'smart gnome' al snel in een Britse Chucky met slechte intenties. Daar kan maar één kwaadaardige pinguïn achter zitten...
Aardman-veteraan Nick Park zit in het zadel als regisseur, bijgestaan door Merlin Crossingham. Samen zetten ze een simpel verhaal neer dat voor elke leeftijd wat biedt. Al ver van tevoren is duidelijk hoe alles in de soep gaat lopen en hoe het daarna weer goedkomt. Onder de nieuwste animatietechnieken sneuvelt de bekende visuele humor niet, en wordt er een eindeloze reeks aan intertekstuele doordenkertjes door de film heen geweven. Voor het iconische duo en de gevatte filmstijl moet je het doen, maar de makers konden het niet laten om ook een brug te slaan naar het heden.
De rol van de uitvinder is anno 2024 duidelijk anders dan in 1989. Mechanische snufjes maken plaats voor digitale technologieën met een dikke knipoog naar het vroege internet. Ten tijde van artificiële intelligentie vormt de slimme tuinkabouter Norbot een kristalheldere allegorie, die in scherp contrast staat met de oenige bevolking van Wigan, Lancashire. Zonder zichzelf erg serieus te nemen, zet de film toch vraagtekens bij wat de taak van technologie is in de samenleving. Het zorgt voor een zoetsappig einde, maar verandert niet in wezen de succesformule van een zwijgzame beagle die zijn baasje moet redden van zijn eigen creaties.
Wallace & Gromit: Vengeance Most Fowl is een feest van herkenning, maar blijft daardoor ook erg braaf. Sommige scènes zijn bijna direct overgenomen uit The Wrong Trousers, wat een soort wrange herkenning biedt aan de kenners. Zelfs Wallace & Gromit ontsnapt niet aan de remake-manie van de afgelopen jaren. Meer ingesteld op nostalgie dan vernieuwing vormt de film een warm bad om gelukzalig in weg te zakken, maar waarom dan een nieuwe opvoering van een bekend stuk? Net als met Doctor Who zou het misschien beter zijn geweest als Wallace & Gromit veilig in het verleden was gebleven.
Wallace & Gromit: Vengeance Most Fowl is te zien bij Netflix.
