Als tiener zit je hoofd vol met vragen. Kleine, achteraf bijna onzinnige vragen als: 'Welke kleding moet ik dragen om bij de groep te horen?', en 'denk je dat deze persoon mij ook leuk vindt?', maar ook grotere vragen zoals 'Hoe gaat mijn toekomst eruit zien?' Aza Holmes stelt zichzelf echter ook vragen die haar leeftijdsgenoten niet eens zouden kunnen bedenken. Ze vraagt zich bijvoorbeeld regelmatig af of ze wel echt is, of dat ze enkel in dienst staat van de biologische processen in haar lichaam.
Turtles All the Way Down is een verfilming van de YA-roman van schrijver John Green. Er werden al eerder met succes boeken van hem verfilmd, zoals Paper Towns en The Fault in Our Stars. Green bespreekt in veel van zijn boeken thema's als ziekte en mentale gezondheid, en in Turtles All the Way Down doet hij via het personage Aza een boekje open over zijn eigen worstelingen met dwangmatige gedachten. Aza's dwangstoornis uit zich in een obsessie met infecties en haar lichamelijke processen. Zo heeft ze bijvoorbeeld een eeltplek op haar vinger die geïnfecteerd zou zijn. Het wassen van de wond en het verwisselen van de pleister worden voor haar een kalmerend ritueel.
Aza is een bijzonder goed geschreven personage. Als publiek kunnen we bijna letterlijk in haar hoofd kijken. Met microscopische beelden van bacteriekolonies op de achtergrond en een wanhopige Aza via voice-over worden we meegezogen in haar neerwaartse spiraal, wanneer ze haar dwangmatige gedachten niet onder controle kan krijgen. Deze gedachtestromen kunnen elk moment op gang komen, wat haar sociale leven erg ingewikkeld maakt.
Via Aza's beste vriendin, Daisy, krijgen we ook een beeld van de impact die Aza's mentale gezondheidsproblemen kunnen hebben op haar omgeving. Een frivole zoektocht naar een vermiste miljardair verandert als snel in een existentiële crisis voor Aza, en daarmee wordt ook Daisy uit haar zorgeloze momenten getrokken. Aza is geen slecht persoon, maar haar ziekte maakt haar soms egoïstisch. Daisy, met haar eigen moeilijkheden, is ook nog niet in staat zo'n situatie op een volwassen manier op te lossen.
Toch is het Daisy die Aza er keer op keer van overtuigt dat ze alles kan doen wat ze wil, ook als dat niet altijd makkelijk gaat. Het verhaal van de film raakt af en toe verloren in de innerlijke monoloog van Aza, maar dat lijkt ook precies de bedoeling te zijn. We verliezen de 'realiteit' uit het oog, op dezelfde manier als zij. Voor zover iemand met gelimiteerde ervaring kan spreken, is Turtles All the Way Down dan ook een rake representatie van een verslechterende mentale gezondheid. Al zijn de werelden van John Green wel altijd aan de grootse en dramatische kant.
Turtles All the Way Down is te zien bij HBO Max.
