Regie: Jérémie Rozan | Scenario: Jérémie Rozan | Cast: Raphaël Quenard (Daniel), Agathe Rousselle (Virginie), Igor Gotesman (Scania), Antoine Gouy (Patrick Breuil), Youssef Hajdi (Ange), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2023

Daniel woont in een Frans stadje waar de schatrijke familie Breuil de dienst uit maakt: ze zijn eigenaar van een gigantisch distributiecentrum waar hij zelf noodgedwongen moet werken. Toch leert hij hierdoor hoe hij onopgemerkt kan snoepen van de rijkdom. Samen met zijn beste vriend Scania begint hij flessen parfum te stelen die worden verkocht op de markt, maar al gauw begint de kleine misdaad uit zijn voegen te barsten.

CASH duurt slechts anderhalf uur, maar er gebeurt veel. Alleen al de introductie van Daniel en de familie Breuil flitst voorbij, maar het is allemaal prima te volgen - inclusief de informatie dat dit verhaal over kapitalisme gaat. Niet heel breed of diepgaand, maar toch. Het Franse stadje is de wereld, en het distributiecentrum staat voor de globale markt. Redelijk zwart-wit, maar toch fijn dat het meer gaat worden dan een inhoudsloze misdaadfilm.

Het zorgt er in ieder geval voor dat de sympathie volledig ligt bij Daniel, hij kan zorgeloos gaan jatten zonder dat dit sympathie opwekt voor het bedrijf. Het voelt als een portemonnee vinden met een tientje er in en een bibliotheekpas op naam van Elon Musk; dat geld steek je lekker in eigen zak.

Alleen voor het ontwikkelen van de personages gaat het iets te snel. Dat Scania het beste maatje is van Daniel is duidelijk, maar er wordt geen aandacht besteed aan hoe hij in elkaar steekt. Daniel zelf is ook niet uitermate opgevuld, maar er zijn een paar puntjes die een indicatie geven. Niet allemaal positief ook, hij blijkt niet het meest heldere licht te zijn. Dat is direct duidelijk uit een scène in een discotheek waar hij indruk wil maken op een meisje, door met een hoop zakelijk jargon te strooien op een manier die verraadt dat hij geen idee heeft van wat het allemaal betekent.

Het is een van de grappigste momenten uit de film. CASH is nergens lachen, gieren, brullen maar er is geen twijfel over dat het geen serieuze misdaadfilm is. De toon doet sterk denken aan Breaking Bad, wat nog eens wordt benadrukt door enkele beelden die precies zijn zoals in die serie.

Maar het plot is helemaal zijn eigen ding. Erg Frans ook, door het over parfum te laten gaan. Het is niet helemaal duidelijk hoe dit distributiecentrum tegelijkertijd de fabriek is waar de geurtjes worden gemaakt, maar dat is makkelijk voor lief te nemen. Hoe de flesjes achterovergedrukt zullen worden is direct helder. Hoe het vervolgens escaleert ook.

CASH hanteert een strak scenario dat perfect de vaste stappen van verhaalstructuur volgt. Vergis je niet: dit is iets positief. Ook de beste filmhuisfilms houden zich hier aan, het is de invulling van die structuur die het verschil maakt. Het moment waarop de film op de helft zit is moeiteloos aan te wijzen, wanneer Daniel en de handlangers die hij inmiddels heeft verzameld iets te dicht bij de zon gaan vliegen, en dit alleen nog maar bergafwaarts kan gaan.

Het gaat een beetje ten koste van de vrolijke sfeer, want aan de ene kant wil je niet dat ze worden opgepakt en aan de andere kant gedragen ze zich niet heel verstandig. Maar er zijn nog meer wendingen die niet voorspelbaar zijn, maar wel kloppen omdat er al eerder kleine elementen waren geplant. Het tempo raast door, maar de aandacht blijft er bij.

De personages zijn zo vlak en onopvallend, dat het spel van de acteurs dat ook is. Ergens betekent dit dat niemand amateuristisch is, maar tegelijkertijd maakt niemand echt indruk. Het is een gemis, de antagonist en/of de protagonist hadden iets meer memorabel mogen zijn.

Het verhaal is dat wel. CASH zal voor degenen die hem hebben gezien altijd die vlotte film blijven over een groepje mensen dat parfumflesjes gaat stelen. Het lijkt haast een waargebeurd verhaal, maar dat is het zeker niet. De nieuwe status quo aan het einde van de film is niet helemaal duidelijk, dat gaat net iets te snel. Maar hoe het avontuur is afgelopen is wel helder, en dat is voldoende. Het was een ritje in de achtbaan, en daarna is het altijd even bijkomen met een versuft hoofd.

CASH is te zien bij Netflix.