Regie: Michael Webber | Speelduur: 111 minuten | Jaar: 2021

Al van kinds af aan heeft gepensioneerd politieagent Tim Harrison een fascinatie met wilde dieren. Amerikaanse talkshows droegen bij aan de populariteit daarvan, vrijwel elke presentator had wel een vaste gast die de meest exotische dieren kwam showen. Maar de populariteit ervan had ook een keerzijde: Amerikanen begonnen zonder enige kennis de meest bizarre wilde dieren te houden met alle gevolgen van dien.

De leek kon niet meer het onderscheid maken tussen het beschermen en het exploiteren van wilde dieren, waarvan sommigen zelfs ernstig bedreigd zijn. Maar hoe zijn deze dieren op de markt gekomen? Harrison besluit om in de schimmige wereld van dierenveilingen te duiken. Hij komt erachter dat met een flinke portemonnee een willekeurige burger een nieuw 'bijzonder' huisdier kon aanschaffen. Het welzijn van de dieren delft hierbij het onderspit.

Dat Harrison van de politie afkomstig is blijkt wel uit de manier waarop hij zijn onderzoek aanvliegt en de betrokken partijen in kaart brengt. Hij komt terecht in de wereld waar dieren worden verhandeld die hij tijdens zijn politiecarrière in beslag nam. Helemaal schokkend is dat er zelfs mensen bij de handel zijn betrokken die mooie sier maken in televisieprogramma's met hun 'ambassador cats'. Het netwerk erachter is ronduit schokkend en voor Harrison zijn de bekende dieren uit de talkshows het belangrijkste aanknopingspunt.

Het vertrouwen in de mensheid loopt weer eens een flinke deuk op bij het bekijken van de documentaire The Conservation Game. Sommige Amerikaanse equivalenten van Freek Vonk blijken tot hun kruin in de illegale handel van bedreigde dieren te zitten. Vooral katachtigen zijn de dupe, want het gedweeë kijkersvolk van bijvoorbeeld Tiger King en genoemde avondshows stelt kennelijk zijn eigen gerief en superioriteit boven het welzijn van de dieren.

Deze documentaire maakt in de aftrap enorme vaart. In amper twintig minuten schetst regisseur Michael Webber een duidelijk beeld van zowel Harrison, de experts die hem helpen in zijn missie en de contouren van de duistere wereld van de dierenhandel. Enerzijds een knappe prestatie, maar Webber verschiet ook zijn kruit snel door zijn neergezette piketpaaltjes op te laten volgen door ettelijke voorbeelden. Wat volgt is een mix van realitytelevisie en onderzoeksjournalistiek (soms met verborgen camera) met een sensatiebelust tintje.

Niet gek gezien de misstanden die de voormalig agent een halt wil toeroepen. Synchroon aan het veldwerk van Harrison loopt zijn missie om de machtige politici in Washington te bewegen de katachtigen betere bescherming te bieden. Uitgerekend de experts die medeverantwoordelijk zijn voor de slechte leefomstandigheden van de katachtigen worden van stal gehaald door de politiek als experts. Het onderstreept wederom hoe beeldvorming en reputatie, zelfs van gerenommeerde dierentuinen, een obstakel vormen voor de bescherming van de dieren.

The Conservation Game, dat enigszins aan de lange kant is, biedt een ongelooflijk inkijkje in een wereld die voor velen onbekend zal zijn. De wederhoor die wordt gepleegd is wat mager. Webber slaagt er echt niet in om een mooie balans te vinden tussen feiten, onderzoek en de vele voorbeelden die Harrisons queeste ondersteunen. Het valt echter te betwijfelen of dit echt ter zake doet, aangezien dit een verhaal is dat moet worden verteld om het bewustzijn te kweken.

The Conservation Game is te zien bij Videoland.