Clock [Disney+]
Recensie

Clock [Disney+] (2023)

Een film die opkomt voor vrouwen die onder druk worden gezet om kinderen te krijgen, maar niet met gebalde vuisten.

in Recensies
Leestijd: 3 min 37 sec
Regie: Alexis Jacknow | Scenario: Alexis Jacknow | Cast: Dianna Agron (Ella), Saul Rubinek (Joseph), Melora Hardin (Dr. Simmons), Jay Ali (Aidan), Grace Porter (Shauna), e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2023

Zelfs aan mij als man werd er vanaf mijn zestiende gevraagd of ik later kinderen wilde, en wanneer ik zei van niet was de reactie standaard 'Wacht maar'. Ik ben inmiddels bijna vijftig en het enige dat er is veranderd is dat men het niet meer vraagt. Voor vrouwen is die druk nog veel groter; alsof we niet met al genoeg mensen op aarde zijn. Clock is een psychologische horrorfilm over precies dit onderwerp. Dit pluspunt mondt echter uiteindelijk uit in een hoop vaag gedoe zonder bevredigende conclusie.

Ella wil geen kinderen krijgen, en niemand om haar heen heeft daar begrip voor. Haar vriendinnen vinden het maar raar, haar partner accepteert het maar is teleurgesteld en haar vader wordt ronduit boos op haar beslissing. Het is echter geen beslissing: geen molecuul in haar lijf toont behoefte aan zwanger worden. Dan moet er wel iets mis met haar zijn, en wanneer ze hoort van een kliniek, die de biologische klok kan laten ontwaken, zoekt ze daar hulp. De kinderwens ontstaat, maar niet zonder bijwerkingen.

Clock opent met een babyshower, waar Ella's desinteresse ter sprake komt. Een van de vrouwen vraagt verbaasd waar Ella dan in godsnaam haar dag mee vult. Het antwoord is een montage van Ella's leven vol voldoening. Werk, liefde en hobby's: ze geniet ervan alles te kunnen wat ze wil doen, zonder enige tekortkomingen. Daarnaast staat de mens echt niet op uitsterven omdat voortplanten niet meer lukt, en zijn er talloze goede redenen om niet nog een kind op de wereld te zetten.

Uiteindelijk is het haar vader, die Ella intern overtuigt om te willen dát ze de kinderwens zou hebben. Niet de meest stevige grondlaag om je scenario op verder te bouwen, maar haar vader is erg dwingend en komt met argumenten als dat ze deze verplichting heeft tegenover haar Joodse vervolgde voorouders, die een concentratiekamp hebben overleeft en om uiteindelijk Ella geboren te kunnen laten worden. Het draagt allemaal bij aan de druk, die Ella doet voelen alsof ze geen andere keus heeft.

Een experimentele kliniek is altijd een passende setting voor thrillers en horrors, ook in Clock. Er zijn amper patiënten en Ella krijgt geen duidelijke uitleg over wat er precies met haar gaat gebeuren. Daar ziet ze voor het eerst de donkere gedaante, die vanaf dat moment regelmatig terugkeert. Een eng figuur dat voor minimaal één geslaagd schrikmoment zal zorgen.

Maar de meeste horror komt na het vertrek van de kliniek en ligt hem niet (alleen) in die gedaante. Ella begint in een andere realiteit te leven. Kleuren worden vlakker, ze krijgt last van waanbeelden en alles lijkt gefocust te zijn op kinderen krijgen. Zelfs metaforisch: Ze haalt eieren uit de koelkast om die vervolgens in de vriezer terug te stoppen; zo bevriest ze als het ware haar eieren. Ook ziet ze overal spinnen. Vanwege een opmerking van haar vader, die zegt dat Joden vroeger gezien werden als waardeloze insecten.

Ella draait zo snel door dat het niet geloofwaardig is dat niemand ingrijpt. De snelle neerwaartse spiraal, weg van de realiteit en gezond verstand, is onprettig om naar te kijken. Tegelijk gaat deze ontwikkeling door het hoge tempo zo snel, dat dit gevoelsmatig niet bij te benen valt. Daardoor gaan binding met en interesse in haar lot verloren. En daarmee wordt de kracht van het punt van Clock ondermijnd.

Jammer, want er is niks mis met de boodschap dat mensen moeten ophouden met iemand te pushen om kinderen te krijgen en het gevoel geven dat er iets mis met ze is wanneer ze geen ouder willen worden. Clock eindigt redelijk abrupt met een handeling, die gebeurt voordat te begrijpen is waarom die gemaakt wordt, met als afsluiter de meest vage scène die iets laat zien dat eerder benoemd is. Er zit vast een gedachte achter.

Clock is een interessant regie- en schrijfdebuut van Alexis Jacknow, die tot nu toe meer als actrice actief was. Dit is het nog niet helemaal, maar het lijkt wel te beloven meer te worden in de toekomst. Tenminste, zo lang niemand teveel aan haar hoofd gaat zeuren dat ze haar carrière moet inruilen voor moederschap.

Clock is te zien bij Disney+.