Regie: Wendy Rogers | Scenario: Martin Hynes | Cast: Noah Jupe (Peter), Mandy Vatinkin (Vilna Lutz), Brian Tyree Henry (Leo Matienne), Natasia Demetriou (Waarzegster), Benedict Wong (Goochelaar), Pixie Davies (Adele) e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2023

Een gedoemde goochelshow had gered moeten worden door het verblijden van een oude dame met een bosje bloemen, maar in plaats daarvan krijgt zij via magie een olifant in de schoot geworpen. Het wonder leidt in de geestige familiefilm The Magician's Elephant tot een gebroken been, een idyllisch stadje in chaos en een wild avontuur voor het weeskind Peter, dat bewijst dat niets in deze wereld onmogelijk is.

De nieuwste aanwinst voor de kindercatalogus van Netflix is gebaseerd op Kate DiCamillo's populaire fantasyboek The Magician's Elephant, maar geeft daar alsnog een eigen draai aan. Het decor voor Peters avontuur is het plaatsje Baltese, wiens bouwers alle hoeken en tijdsperiodes van Europa hebben gebruikt om een divers droomdorpje te creëren. Ondanks het bonte kleurenpalet is voor volwassen kijkers de nasleep van een recente oorlog grimmig voelbaar, waarin de oorzaak voor Peters leed te vinden is.

Gedurende de oorlog werd Peter gescheiden van zijn zusje en meegenomen door een barmhartige soldaat, maar nooit heeft de jongen kunnen geloven van zijn adoptievader dat zij niet meer in leven is. De manke veteraan probeert hem op te leiden tot soldaat, maar Peter lijkt niet weggelegd te zijn voor leven in het verleden. Wanneer hij besluit om zijn avondmaal in te ruilen bij een waarzegster voor een kijkje in de toekomst, moet hij volgens haar 'de olifant te volgen' om zijn zusje te vinden. Mocht er nu net een uit de lucht zijn komen vallen...

Wat volgt is een tijdloos verhaal dat even goed een variant is van Jason en de Argonauten als van Koning van Katoren: een manische koning geeft de weesjongen drie onmogelijke opdrachten om te voltooien en de olifant te verkrijgen. Hoe de pientere Peter deze uitdagingen aangaat verbaast weinig en wordt soms wel erg fantasierijk. Waar de film eerder in uitblinkt is de gevatte stijl waarmee het conventionele narratief alsnog aannemelijk wordt gemaakt.

Er wordt geen kans onbenut gelaten om iedere scène te verrijken met achtergronddetails, creatieve shots en een hoop humor met een knipoog naar het genre. Op veel reflexieve manieren wordt continu duidelijk gemaakt dat de kijker naar een sprookje zit te kijken. Hierbij verliest de film zichzelf niet in de mierzoete Disneyformule of de zelfparodie van de Shrek-films. In plaats daarvan charmeert de film met zijn nuances en speelt hij met verwachtingen over wat wel of niet mogelijk kan zijn. Wie wil er nou geen sneeuwballengevecht houden met een olifant in het wolkendek?

The Magician's Elephant biedt voor jong en oud een ouderwets goed verhaal met moderne trucjes om het sprookjesmoraal voelbaar te maken. De trucjes veranderen echter niet in magie door een superieure vorm van animatie of een razendsnelle aaneenschakeling van gebeurtenissen. Het is een oprecht gevoel voor verhaalvertelling en visuele humor dat de film zijn glans geeft. The Magician's Elephant is en blijft een dertien in een dozijn verhaal, maar als je het heel graag wilt kan de film je weer voor even laten geloven.

The Magician's Elephant is te zien bij Netflix.