Mumbai Maffia: Police vs the Underworld is een strijd tussen kalmte en gruwelijk geweld. Verschillende (ex-)politieagenten, journalisten en ex-gangsters vertellen hoe de politie van Mumbai de maffia van de stad angst aanjaagde en hun macht braken door meer dan duizend gangsters te doden. Tussen de interviews door vullen gruwelijke beelden van vermoorde mensen, bomaanslagen en schietpartijen het scherm. De kalmere, ondersteunende sfeerbeelden en geacteerde scènes daartussendoor zijn prettig om een beetje op adem te komen, maar laten de documentaire wel veel langer doen aanvoelen dan de anderhalf uur die hij werkelijk duurt.
Mumbai Maffia: Police vs the Underworld begint rustig: iemand rijdt door de natte straten van het donkere Mumbai. Er wordt verteld over het geweld van de onderwereld in de jaren 90. Wat er wordt gezegd is niet prettig, maar de beelden kalmeren. Na een seconde of tien wordt de rustige atmosfeer onderbroken door een snelle opeenvolging van gewelddadige foto's, inclusief close-ups van neergeschoten mannen en menigtes rond straatvuren. Dan keren we terug naar de sfeerbeelden, om pas daarna de bron van de stem te zien. Deze mix van de verschillende soorten beelden gaat de hele documentaire door en geven het een unieke stijl.
De beelden die bij de productie van deze documentaire zijn geschoten zijn meestal donker en kalm en de nadruk wordt gelegd op de stad Mumbai of op een handeling. Als iemand vertelt over een geweer, wordt er in beeld een geweer geladen. Daarbij wordt veelvuldig gebruikt gemaakt van slow-motion.
Deze techniek, waarbij beelden vertraagd worden afgespeeld, wordt vaak in actiefilms gebruikt tijdens een spannende vechtscène, maar hier wordt het vooral gebruikt om de kalme atmosfeer van de sfeerbeelden tussen de 'echte' beelden te versterken. Door de slow-motion duren deze scènes wel erg lang, wat het tempo uit de documentaire haalt.
In het begin is deze vertraging vervelend, maar aan het einde zeer welkom. Want wanneer we nog ingeleid worden in de wereld van geweld, zijn de trage shots tussendoor niet nodig. Maar naarmate de documentaire vordert neemt de gruwelijkheid toe waardoor de trage sfeerbeelden een fijne onderbreking zijn.
De documentaire gaat over de maffia en de politie, maar besteedt ook veel tijd aan de media. De manier waarop nieuws wordt gepresenteerd is namelijk soms even interessant als het nieuws zelf. Zo worden er veel krantenkoppen getoond en komt een journalist veel aan het woord. Er worden in Mumbai Maffia: Police vs the Underworld goede kritische vragen gesteld bij het handelen van de politie, maar de documentaire onderscheidt zich vooral door de vragen die worden gesteld bij het handelen van de media.
Mumbai Maffia: Police vs the Underworld vertelt een sterk verhaal maar mist structuur. Tijdens het kijken is het onduidelijk hoe lang de documentaire nog duurt en waar het verhaal heen gaat. Dit maakt onrustig en leidt af van de inhoud. Dit is jammer omdat Mumbai Maffia: Police vs the Underworld verder wel interessant en vermakelijk is.
Mumbai Maffia: Police vs the Underworld is te zien bij Netflix.