Regie: George Clooney | Scenario: J.R. Moehringer (boek), William Monahan (film) | Cast: Ben Affleck (oom Charlie), Tye Sheridan (J.R.), Daniel Ranieri (jonge J.R.), Lily Rabe (moeder), Christopher Lloyd (opa), e.a. | Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2021

De vader van J.R. is in zijn jeugd de grote afwezige. Tenminste, hij is er wel, maar eigenlijk alleen als stem op de radio of door de telefoon. Het meeste over zijn oude heer is J.R. te weten gekomen door wat zijn moeder en oom Charlie hem vertellen, meestal met de toevoeging dat de man nog geen knip voor de neus waard is. Dat dit gevolgen heeft voor zijn ontwikkeling en opvoeding is ontegenzeggelijk, al maakt hij er naar omstandigheden het beste van. Deze zoektocht in een jeugd zonder vader wordt geleid door oom Charlie, en de vaste gasten uit zijn gezellige bar.

De allesbepalende bijrol van deze hartelijke, goedbedoelende maar soms wat onhandige oom wordt gespeeld door Ben Affleck, die zich de laatste jaren steeds vaker met succes op dit soort rollen toelegt. Ook in The Tender Bar komt de film pas echt tot leven op de momenten dat oom Charlie ten tonele verschijnt. Of het nou is wanneer hij een jonge J.R. uitlegt hoe je vrouwen moet behandelen, hem zijn toelatingsbrief van Yale voorleest of op zijn eenentwintigste zijn eerste cocktail serveert, de film leunt zwaar op scénes met Affleck. Zijn stem blijkt de hartslag van de film.

Een logisch gevolg is dat de film op andere momenten nogal harteloos is. Voor een coming-of-agedrama mist het verhaal van J.R., hoe tragisch het gebrek aan een vader ook voor hem is, nogal het nodige. In eerste instantie zorgt zijn moeilijke jeugd er voor dat hij puur op wilskracht zich een weg baant naar de prestigieuze rechtenstudie van een topuniversiteit. Daar aangekomen lukt het op de campus ook in de liefde uitstekend.

Uiteraard blijken ook voor J.R. de problemen onvermijdelijk - voor wie niet? - maar het gemis van een vader drukt geen overduidelijke stempel op zijn verhaal. Of dit nou komt door zijn eigen doorzettingsvermogen of door het warme bad van oom Charlie en zijn barvrienden maakt daarbij niet uit. Buiten deze scènes om kabbelt de film wat voort; zonder ooit saai te worden, maar ook zonder ooit te beklijven. Soms lijkt regisseur George Clooney zelfs wat verveeld en neigt The Tender Bar naar een flauwe komedie, hoewel het tedere gekabbel van de film echte ergernis daarover niet toelaat.

Het gebrek aan urgentie maakt The Tender Bar niet vervelend, maar toch wordt niet beantwoord waarom juist dit verhaal het verfilmen waard zou moeten zijn. Is het een gebrek aan een vader? Daarvoor lijkt hij al gauw een redelijk substituut te vinden. Is het een gebrek aan doel in zijn leven? Daarin is deze J.R. lang niet de enige op deze aardkloot. Of moet de suggestie gewekt worden dat die twee dingen voor J.R. met elkaar te maken hebben? De doelloosheid van de film is voor The Tender Bar een flinke smet op een verder uitstekend blazoen.

The Tender Bar is te zien bij Amazon Prime Video.