Regie: Jim Cummings | Scenario: Jim Cummings | Cast: Jim Cummings (John Marshall), Riki Lindhome (Detective Julia Robson), Robert Forster (Sheriff Hedley), Chloe East (Jenna Marshall), Will Madden (Paul Carnury), e.a. | Speelduur: 83 minuten | Jaar: 2020

Jim Cummings maakte in 2018 veel indruk met zijn debuutfilm Thunder Road, waarvoor hij de regie, het scenario en de hoofdrol op zich nam. Thunder Road ging over een politieagent die moeite had om met het leven om te gaan en die zich meermaals publiekelijk helemaal liet gaan in zijn emotie. In de kern lijkt The Wolf of Snow Hollow niet een heel andere film. Een alcoholistische agent die worstelt met woedeaanvallen en ernstige overspannenheid moet een reeks mysterieuze moorden proberen op te lossen. Opnieuw weet Cummings echter te verrassen met zijn geweldige acteerwerk, absurde humor en zijn interessante mix van verschillende genres.

Een reeks afschuwelijke moorden in een rustig toeristenplaatsje zet de plaatselijke politie zwaar onder druk. De slachtoffers zijn jonge vrouwen, dus denkt John Marshall al snel aan een seriemoordenaar. De plaatselijke bevolking en sommige agenten denken al snel aan een weerwolf. Doordat de sheriff aan wat kwalen lijdt, komt het hele onderzoek in de schoenen van zoon John terecht. John ligt ook nog eens in scheiding en heeft een moeizaam contact met zijn tienerdochter. Als herstellend alcoholist blijkt dit allemaal teveel te worden en zo begint hij langzaamaan te breken.

Er zijn weinig acteurs die zo goed op het randje van een agressief soort emotionele breekbaarheid weten te balanceren als Jim Cummings. John Marshall zit gevangen in rollen van vaderschap, politieagent en mannelijkheid waar hij maar moeilijk mee om kan gaan. Al snel leidt dit tot een fascinerende mentale instorting van John. Een agent zoals John is zelden te zien in Amerikaanse politiefilms. Normaliter zijn deze vastberaden, berekenend, mannelijk en rationeel. Cummings weet dit clichébeeld totaal op zijn kop te zetten met weer een agent die hysterisch door het politiebureau en het plaats delict heen dendert. Het grootste monster zit in het hoofd van John. Het is genadeloos tegenover iedereen in zijn omgeving inclusief John zelf. Het is knap hoe de makers ervoor gezorgd hebben dat dit personage uiteindelijk toch nog de sympathie verdient.

The Wolf of Snow Hollow zou je kunnen onderverdelen in een hele hoop genres, maar geen van deze labels zou recht doen aan deze film. Het is geen horror, komedie, detective, drama, whodunnit of Fargo-achtige zwarte komedie. De film bevat elementen van deze genres, maar het creëert een unieke wereld met een totaal eigen sfeer, tempo en humor. The Wolf of Snow Hollow doet op sommige punten sterk denken aan Thunder Road, maar dat is geen kritiekpunt. Deze film bevat ook nog eens magnifieke vlotte editing, een krankzinnig plot en een mooie bijrol voor de in 2019 overleden legende Robert Forster. In zijn tweede film bewijst Cummings opnieuw een geraffineerde film te kunnen maken waarin bepaalde vormen van mannelijkheid en het politiewerk in de Verenigde Staten in twijfel worden getrokken. Van de cinema van Cummings straalt zo'n plezier af dat er al ongeduldig vooruit kan worden gekeken naar zijn volgende film.

The Wolf of Snow Hollow is te zien bij Netflix.