Deux
Recensie

Deux (2019)

Teder drama over twee vrouwen die in het geheim lief en leed met elkaar delen, totdat het noodlot toeslaat.

in Recensies
Leestijd: 2 min 11 sec
Regie: Filippo Meneghetti | Scenario: Filippo Meneghetti en Malysone Bovorasmy | Cast: Barbara Sukowa (Nina Dorn), Martine Chevallier (Madeleine Girard), Léa Drucker (Anne), Jérôme Varanfrain (Frédéric), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2019

Samen met je geliefde oud worden op een paradijselijke plek in het buitenland. Velen zullen ervan dromen, maar durven ze het ook waar te maken? Dat je maar beter de dag kan plukken voordat het te laat is, is de boodschap die regisseur Filippo Meneghetti wil brengen in zijn speelfilmdebuut Deux.

Nina en Madeleine wonen tegenover elkaar in hetzelfde gebouw in een kleine Franse provinciestad. Voor de buitenwereld zijn ze gewoon goede buren, maar binnen de kamers van hun appartement houden ze een liefdesrelatie verborgen en smeden ze plannen om samen hun oude dag in het buitenland door te brengen. Madeleine heeft echter niet de moed om dit plan met haar kinderen te delen, die nog steeds denken dat hun vader de enige grote liefde van hun moeder is geweest.

Wanneer het noodlot toeslaat, dreigt dat het einde te zijn van de liefdevolle relatie die Nina en Madeleine hebben. Nina kan haar verdriet met niemand delen en niets anders doen dan machteloos toekijken. Madeleine is nauwelijks in staat om aan te geven wat zij wil. Dat de film zich bijna volledig op die ene verdieping van het appartementencomplex afspeelt, benadrukt het feit dat beide vrouwen gevangen zitten, verstrikt in hun geheimen.

Sukowa en Chevallier bewijzen in Deux hoe veelzijdig ze als actrices zijn. In intieme scènes wisselen ze de juiste liefdevolle blikken uit en drukken in minimalistische gebaren exact uit wat er gezegd moet worden. Ook hun onzekere en kwetsbare kanten komen geloofwaardig over, evenals de woedeaanvallen en puberale jaloezie waar Nina op den duur last van krijgt. Meneghetti vraagt veel van deze dames, maar ze slagen glansrijk voor de test.

Deux zit bovendien vol prachtige details; Meneghetti geeft je ook de tijd om bijvoorbeeld goed doordachte composities, het spieken door het kijkgat van een deur en shots genomen vanuit ongewone camerastandpunten op het gemak te bewonderen. Het is duidelijk dat de regisseur zichzelf wil bewijzen in dit speelfilmdebuut, waarmee hij een belofte voor de toekomst doet.

De situatie gaat van kwaad tot erger en loopt uiteindelijk volledig uit de hand. Geheimen worden ontrafeld en emoties lopen hoog op. Nina werkt zich diep in de nesten en maakt meer vijanden dan vrienden. Ondertussen weet iedereen wat het beste is voor Madeleine en wordt Madeleine zelf steeds ongelukkiger. Drama alom, maar Meneghetti heeft zijn film zo zorgvuldig en geduldig opgebouwd dat Deux nooit melodramatisch wordt. En dat levert een teder en geloofwaardig speelfilmdebuut op.