Regie: William Eubank | Scenario: Brian Duffield en Adam Cozad | Cast: Kristen Stewart (Norah), Vincent Cassel (Captain Lucien), T.J. Miller (Paul Abel), Mamoudou Athie (Rodrigo Nagenda), Jessica Henwick (Emily Haversham), John Gallagher Jr. (Liam Smith), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2020

Underwater schiet lekker vlot uit de startblokken. Het duurt slechts een paar minuten voordat het noodlot toeslaat: een enorm boorplatform gaat door een aardbeving - of iets wat daarop lijkt - naar de haaien. Het is chaos à la Deepwater Horizon, maar dan op een diepte van ongeveer elf kilometer, in de beruchte Marianentrog. In één klap zijn ter plaatse alle reddingcapsules onbruikbaar geworden en is communicatie met de oppervlakte niet meer mogelijk. De zes overlevenden zitten als ratten in de val. Wat nu?

Kapitein Lucien ziet maar één mogelijkheid om aan een gewisse dood te ontsnappen, maar zijn plan is tamelijk riskant: hij wil samen met zijn crew de oversteek wagen naar de nabijgelegen Roebuck-basis. Aldus begint een wandeling over de bodem van de oceaan, waarbij netjes alle tegenslagen worden afgevinkt die bij een diepzeemissie van dit kaliber horen - van imploderende duikhelmen tot defecte zuurstofapparaten. Paul, gespeeld door komiek T.J. Miller, voelt al gauw nattigheid: "This better not be some 20,000 Leagues Under the Sea-shit, man".

Dikke pech voor hem en zijn metgezellen, want er gaat nog meer schuil in het duistere, troebele water: levensgevaarlijke wezens! Underwater kijkt weg als een soort nautische versie van Alien - inclusief een vrouwelijk hoofdpersonage dat in haar ondergoed rondrent en zich door nauwe gangen met laaghangende kabels moet zien te wurmen. Niet origineel, maar het werkt prima.

Regisseur William Eubank weet daar op gezette tijden nog best een spannende en claustrofobische beleving van te maken. Zo filmt hij zijn helden vaak heel dicht op de huid, en plaatst hij de camera een paar keer zelfs ín de duikhelm van zijn hoofdpersonage. Angst en paniek worden daardoor goed voelbaar. Ook is constant het geluid van vallend puin en schrapend staal te horen, waardoor je nooit het idee krijgt dat de aquanauten écht in veiligheid verkeren. Het kwaad dat zich in de slotakte aandient zal liefhebbers van de verhalen van H.P. Lovecraft in elk geval een grijns(je) bezorgen.

Actrice Kristen Stewart probeert sinds haar grote doorbraak met de Twilight-films het imago van loom vampierliefje van zich af te schudden; wellicht is dat de reden dat ze in Underwater met een kort, blond, pittig kapsel in beeld verschijnt. Het riekt een beetje naar een statement, maar dat geeft niets. Het is eigenlijk heel fijn dat Stewart weer een keer haar stoere kant wil benadrukken. Ze geeft in deze scifi-horror gestalte aan Norah, een werktuigbouwkundige die niet voor een kleintje vervaard is: zonder pardon schiet deze rouwdouwer de slokdarm van een zeemonster aan gort - van binnenuit, welteverstaan. Nog net niet zo cool als Ripley uit Alien, maar ze komt een aardig end.


Underwater is nu te huur bij Pathé Thuis.