Zelfs in een tijd waarin seksuele intimiteiten en ongelijke relaties op de werkvloer voortdurend onderwerp van gesprek zijn, brengt het nieuws geregeld het klassieke verhaal van een docent die is ontslagen vanwege gerommel met een leerling. Zelfs bij degenen wier werk het is jonge mensen kennis en vaardigheden bij te brengen blijkt ratio soms ver te zoeken. Een relatie tussen leerling en leerkracht kan weliswaar van beide kanten geheel vrijwillig zijn, maar laatstgenoemde blijft verantwoordelijk en is in veel gevallen zelfs strafbaar. Je zou dus denken dat er nogal wat rondgaat in het hoofd van iemand die willens en wetens deze professionele grens overschrijdt, maar afgaand op het Noorse drama An Affair valt dat wel mee. Hierin begint de grijze massa pas in beweging te komen wanneer de affaire eenzijdig wordt beëindigd.
De titulaire affaire komt veertiger Anita nogal aanwaaien. Ze is nog maar nauwelijks begonnen als gymnastiekdocent of een van haar leerlingen begint serieuze avances te maken. Het begint nog ietwat onschuldig (om niet te zeggen oubollig) met een bos bloemen voor haar deur, maar daarna worden de tekenen van affectie dusdanig serieus dat leerling Markus steeds meer op een stalker lijkt. Maar blijkbaar heeft Anita geen enkele moeite met dergelijke opdringerigheid. Wanneer hij haar ongevraagd een 'dick pic' stuurt, reageert ze niet met walging maar is ze gecharmeerd. De film laat er geen twijfel over bestaan dat het initiatief voor de verhouding van hem komt, maar de terughoudendheid die je van een volwassen vrouw zou mogen verwachten is bij Anita grotendeels afwezig. Wanneer ze zich voor het eerst heeft overgegeven aan Markus, is er na afloop geen berouw of angst, maar wordt er vrolijk gegiebeld.
Opvallend, als je bedenkt hoeveel Anita riskeert. Volgens de synopsis is Markus weliswaar meerderjarig, maar daar is wel zo'n beetje alles mee gezegd. Niet alleen is zij ruim tweeënhalf keer zo oud en bevriend met zijn moeder, maar bovenal zet ze met deze affaire zowel haar baan als haar huwelijk op het spel. Je zou dus denken dat de film zo helder mogelijk maakt waarom Anita zich op zulk glad ijs begeeft. Maar helaas, het blijft continu gissen naar haar drijfveren. Is ze haar uitgebluste huwelijk beu? Hongert ze naar Markus' begeerte uit onzekerheid over haar aftakelende lichaam? Is ze jaloers op de aantrekkelijke vrouwen met wie haar man zich op zijn werk omringt? Het kan allemaal, maar de film werkt geen van deze opties naar behoren uit.
Dat wreekt zich in de tweede helft, wanneer Markus de verhouding laat doodbloeden voor een conventionele relatie met een leeftijdsgenote. Dat raakt Anita hard, maar omdat voorheen niet duidelijk was waar de relatie precies op was gebaseerd, is nu onhelder wat de breuk exact voor haar betekent. Blijkbaar nogal veel, want om Markus te behouden geeft ze zich over aan dezelfde opdringerigheid die hij eerder gebruikte om haar voor zich te winnen. Maar daar blijft het niet bij, want ook manipulatie wordt niet geschuwd. Het is ietwat zonde dat de kijker wordt gespaard, want dit had een paar aardige verrassingen kunnen opleveren. Wanneer Anita aan Markus vertelt dat ze zwanger van hem is, heeft de kijker haar al volop zien roken en drinken, waardoor geen moment hoeft te worden getwijfeld of ze de waarheid spreekt.
An Affair lijkt de kijker te willen verleiden om sympathie (of in ieder geval empathie) te hebben voor zijn onsympathieke hoofdpersoon, maar het is aannemelijk dat Anita tegen het einde alle begrip heeft verspeeld. Om het publiek mee te krijgen op moeilijk begaanbare paden heb je nu eenmaal een solide fundament nodig en daar lijkt schrijver-regisseur Henrik Martin Dahlsbakken helaas niet in geïnteresseerd. In plaats daarvan vult hij zijn film met scènes waarvan onduidelijk is welke functie ze behoren te vervullen, evenals een beeldtaal die de beoogde doelen ondergraven. Er lijkt te worden gemikt op de toon van een Michael Haneke-film, maar Dahlsbakken tapt visueel eerder uit een David Fincher-vaatje. Dit alles resulteert in een film waarvan de synopsis simpel genoeg is, maar de uitwerking constant verwarring zaait.
