Als ze mijn moeder niet was dan zou ik haar een klap in haar gezicht geven echt! Dat zegt Lavender Wolfmeyer over haar moeder. Haar moeder was altijd de aardigste en liefste persoon die ze zich maar kon voorstellen. Maar er gebeurde iets dat haar moeders woede opwekte en waardoor ze veranderde in een verdrietig en bitter persoon. Woede beïnvloedt je kijk op het leven, geeft je inzicht in je eigen psyche en kan een mens vormen en veranderen. Dat is wat The Upside of Anger ons zo ongeveer wil vertellen, in een bijzonder aangenaam drama dat op een verrassend luchtige en zeer humoristische manier wordt gebracht.
Terry Wolfmeyers welgestelde leventje neemt een drastische wending wanneer haar man er plotseling vandoor gaat met zijn Zweedse secretaresse. Ze blijft verslagen achter met vier eigenzinnige opgroeiende dochters. De wanhoop nabij zoekt Terry haar toevlucht in het frequent nuttigen van talrijke alcoholische versnaperingen. Ze verandert in een verbitterde alcoholist en loopt haast continu te bekvechten met haar dochters. Naast hun eigen dagelijkse sores hebben de meiden het dus plotseling zwaar te stellen met hun moeder, terwijl ze ook nog het huishouden draaiende proberen te houden. Dan komt buurman Denny om de hoek kijken. Denny is een ex-profhonkballer die nu de kost verdient als radio-DJ en al lange tijd een oogje heeft op Terry. Net als zij lust Denny ook wel een drankje en dat schept een band. Ze beginnen als borrelmaatjes, maar langzaamaan groeit hun relatie uit en gaat Denny ook fungeren als de vervangende vader voor de vier dochters.
Mike Binder regisseerde de film, nam een bijrol (Shep) voor zijn rekening en schreef het script. De rol van Terry heeft hij speciaal voor Joan Allen geschreven. Die speciale behandeling heeft het beste in Allen naar boven gebracht, want haar vertolking van de bitse Terry is werkelijk fenomenaal. Ze zet een personage neer dat verbitterd is geraakt door wat het leven haar heeft aangedaan en dat zichzelf bijna letterlijk verdrinkt in woede en zelf-medelij. Het cynisme en de zwartgalligheid die ze in haar karakter stopt druipen van het scherm; als blikken konden doden zou deze film kunnen bogen op een zeer respectabele bodycount.
Kevin Costner zien we hier in één van zijn beste rollen als een verlopen honkballer, die zich er bij neer heeft gelegd dat het leven hem weinig meer te bieden heeft en alles wel best vindt, zolang hij maar een pilsje binnen handbereik heeft. Als Denny is Costner eigelijk de enige persoon die Terrys toorn kan weerstaan. Met zijn wat onbeholpen toenadering en een flinke dosis nonchalance (zo nodigt hij zichzelf regelmatig uit om in Terrys huis een borrel te komen drinken) weet hij heel langzaam door de muur te breken die Terry zo zorgvuldig om zichzelf heeft opgebouwd. Costner komt in deze rol veel beter over dan wanneer hij weer eens de zoveelste stoere held speelt dat kennen we nou wel. Hij moet gewoon de sullige maar sympathieke Jan Doedel spelen, want dat doet hij hier erg goed en grappig.
Ook de rollen van de dochters worden goed uitgewerkt en vertolkt en hun verhalen vormen een belangrijk, op zichzelf staand onderdeel in de film. De jongste dochter, Lavender, maakt een documentaire over woede. Zij is de verteller van het hele verhaal; het zijn fragmenten uit haar documentaire die de rode draad van de film vormen.
The Upside of Anger is gelukkig geen zwaar drama, maar zit vol met leuke dialogen en hilarische momenten en weet daarmee precies de goede toon te zetten. Aan het einde van de film staat ons nog een heuse plottwist te wachten, die waarschijnlijk lang niet iedereen zal bekoren en die misschien niet zo geweldig en geloofwaardig in het verhaal zit verwerkt, maar zeer zeker verrassend is. Tevens leidt het een mooie afronding in van deze heerlijke feel-good film.
