I Love You Phillip Morris
Recensie

I Love You Phillip Morris (2009)

Jim Carrey is weer helemaal terug als relnicht in originele romantische komedie die het helaas met weinig romantiek moet stellen.

in Recensies
Leestijd: 3 min 18 sec
Regie: Glenn Ficarra & John Requa | Cast: Jim Carrey (Steven Russell), Ewan McGregor (Phillip Morris), Leslie Man (Debbie), Rodrigo Santoro (Jimmy Kemple), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2009

Ruim een jaar nadat de film al op verschillende filmfestivals draaide, is een landelijke release van I Love You Phillip Morris in Amerika nog steeds ver weg. Nederland krijgt de film ondertussen wel gewoon te zien, maar ook hier is de schade van een jaar uitstel goed te zien. De komedie waarin de liefde tussen twee mannen centraal staat, is overduidelijk nog flink aangepast. Een jaar geleden had de film nog regelmatig een intiem moment tussen zijn hoofdrolspelers, maar in de huidige bioscoopversie is daar weinig van overgebleven. Films over homoseksualiteit zijn weliswaar enigszins geaccepteerd, maar te veel fysiek contact ligt blijkbaar nog steeds gevoelig in Hollywood. Wat overblijft is een zeer grappige en originele komedie, maar de liefde komt er helaas bekaaid vanaf.

I Love You Phillip Morris vertelt het waargebeurde verhaal van meesteroplichter Steven Russell die na een heftig auto-ongeluk plotsklaps uit de kast komt en zijn volledige leven omgooit. De grootste relnicht van Miami worden is zijn nieuwe levensdoel. Zo gezegd, zo gedaan. Russell koopt wat chihuahua’s, regelt een gespierde kerel en slaat aan het shoppen. Maar, zo merkt hij al snel: homo’s hebben een duur leven. Om zijn extravagante bestaan te bekostigen wordt Russell oplichter. Hij oefent tenslotte al zijn hele leven met zichzelf anders voordoen. Toch lukt het hem niet uit het gevang te blijven. Russell wordt opgepakt en achter de tralies leert hij Phillip Morris kennen. De mannen vallen op slag voor elkaar en als Russell naar een andere gevangenis wordt overgeplaatst zit er niets anders op dan zijn oplichterspraktijken nog eens op te schroeven. Alles om maar weer bij zijn ware liefde te komen.

En als we zeggen dat Russell alles doet om bij zijn geliefde te zijn, dan bedoelen we ook alles. De verscheidene keren dat Russell uit de gevangenis probeert te ontsnappen zijn hilarisch, maar ook buiten het gevang moet Russell vaak alle zeilen bijzetten om Morris niet te verliezen. Het geeft Jim Carrey de mogelijkheid om perfect te doen wat hij zo goed kan: hilarische en extreme typetjes spelen. Gelukkig blijft het hier niet bij, want ook in de emotionelere scènes (die de film zeker heeft), laat Carrey zich van zijn beste kant zien. We hadden het al vele jaren niet meer mogen aanschouwen, maar Jim Carrey maakt het wachten meer dan goed. Sinds The Truman Show heb ik niet meer zo om hem kunnen lachen.

Om alleen Carrey hiervoor een veer in de reet te steken is overigens niet terecht. Voor de verandering heeft hij ook gewoon weer uitstekend materiaal om mee te werken. Zelfs de flauwe gevangenisgrappen die in een film over homo’s in de gevangenis natuurlijk niet kunnen ontbreken, hebben vrijwel allemaal een originele insteek. Maar echt geestig is het eigenlijk pas als Russell aan het oplichten slaat. Deze delen nemen dan ook het overgrote deel van de film in beslag. Zijn liefde voor Morris staat weliswaar aan de basis van de plotontwikkelingen, maar heeft op zichzelf weinig diepgang.

Het onderwerp homoseksualiteit komt om die reden dan ook niet heel goed uit de verf. I Love You Phillip Morris blijft steken in de clichés, zoals het cliché dat homo’s, zodra ze uit de kast zijn, niets anders doen dan proberen die kast zo spoedig mogelijk weer vol te krijgen met allerhande fashionitems. Seksuele geaardheid is in I Love You Phillip Morris niets meer dan een basis om grappen over te maken. Steven Russell deed alles om zijn grote liefde niet te verliezen, maar de verfilming van zijn levensverhaal lijkt deze liefde maar weinig serieus te nemen. Liever maakt de film oppervlakkige grappen over een man die meermaals op de meest creatieve manieren uit de gevangenis ontsnapt. Het resulteert in een heerlijke komedie, maar bereikt dit resultaat niet dankzij, maar over de rug van homo’s.