The Broken Circle Breakdown is de verfilming van een toneelstuk met de onmogelijke naam The Broken Circle Breakdown featuring the Cover-ups of Alabama. Dit toneelstuk werd geregisseerd door Johan Heldenbergh. Dezelfde Heldenbergh speelde ook een rol in De Helaasheid der Dingen, een verfilming van het bekende boek van de Vlaamse auteur Dimitri Verhulst. Regisseur was Felix van Groeningen, die ook The Broken Circle Breakdown regisseert, waarin Johan Heldenbergh de hoofdrol speelt. Het moge duidelijk zijn: aan kruisverbanden en vriendschappelijke relaties geen gebrek, maar levert dit ook een goede film op?
Waar Van Groeningen met De Helaasheid der Dingen koos voor een verfilming die het vooral moest hebben van de komische elementen vermengd met een flinke vleug drama, is bij The Broken Circle Breakdown precies het tegenovergestelde het geval. Aan de basis van deze film ligt namelijk een liefdesverhaal met een diepzwarte rand. De film laat ons kennismaken met Didier, een eigenzinnige man die voor de kost de banjo bespeelt in een bluegrassband. Hij woont tijdelijk in een caravan op het platteland terwijl hij bezig is om zijn eigen huis te bouwen. Didier is vijfendertig jaar oud wanneer hij Elise ontmoet, een tattooartieste die in vrijwel alles totaal van hem verschilt. Toch zijn de twee dolgelukkig met elkaar en een heftige romance ontaardt in een relatie.
Op een dag krijgen zij een dochter, die Maybelle wordt genoemd. De problemen beginnen wanneer Maybelle ernstig ziek wordt. Van Groeningen maakt van The Broken Circle Breakdown een psychologische karakterstudie: is de liefde tussen de twee sterk genoeg om deze loodzware belasting te overleven? Dit gegeven is interessant maar kan soms iets te gemaakt over komen, vooral omdat de chemie tussen Baetens en Heldenbergh vaak ontbreekt. De magie die Van Groeningen gevoeld moet hebben toen hij naar de theaterversie keek heeft hij niet kunnen overbrengen naar de filmversie: het is gewoon moeilijk te geloven dat deze mensen echt gek op elkaar zijn. Dit leidt ertoe dat enkele verhaallijnen niet de juiste emoties bij de kijker oproepen.
Een ander puntje van kritiek is dat het muziekelement van de film ook wat te wensen over laat. De soundtrack is geheel origineel ingespeeld, maar is niet zo goed als we gewend zijn van Amerikaanse films waarin deze of aanverwante stijlen van muziek centraal staan (denk aan Walk the Line of Crazy Heart). Bovendien zijn voor de film alleen clichénummers uit het genre gebruikt, wat voor de bluegrassliefhebbers ook een kleine teleurstelling zal zijn.
De film heeft dus enkele minpunten, maar The Broken Circle Breakdown is zeker geen slechte film. De film stijgt alleen nooit boven het gemiddelde dramawerk uit. En wie bekend is met het oudere werk van Van Groeningen zal op sommige momenten ook de humor missen die in zijn andere films zo evident is. Ook breekt het gebrek aan chemie tussen Heldenbergh en Baetens de film op. The Broken Circle Breakdown is een degelijke film, maar Van Groeningen bereikt zeker niet het niveau dat hij in zich heeft.
