Allesweter Sarah Ashburn is een exact volgens het boekje werkende FBI-agente. Hiermee maakt ze zich niet echt geliefd bij haar collegas. Reden te meer voor haar baas om Ashburn ondanks haar topprestaties niet zomaar te promoveren. Hij besluit haar naar Boston te sturen voor een zaak en als ze die goed afrondt, wil hij er nog wel een keer over nadenken. Ashburn gaat met liefde naar Boston, tot ze ontdekt dat ze moet samenwerken met de grove niet zo volgens het boekje werkende agente Shannon Mullins.
The Heat benadert een baan als agent vanuit een vrij vrouwelijk perspectief. Dat terwijl in Miss Congeniality juist extreem ingespeeld werd op de mannelijkheid van Bullocks personage. Ondanks dat beide vrouwen in The Heat niet op en top vrouwelijk zijn, zitten er onder hun harde koude buitenkant toch best wat zachte vrouwelijke trekjes. Zo lijkt Mullins zich in eerste instantie weinig om haar familie te bekommeren, tot blijkt dat de zaken toch net iets anders liggen. Ook vallen er wel af en toe opmerkingen over het feit dat het als vrouw soms lastig werken is in de mannenwereld van ordehandhavers. Een originele invalshoek die het voor het vrouwelijk publiek makkelijk maakt zich met beide hoofdrolspelers te identificeren.
Toch is de film daarmee niet een softe vrouwenfilm. Al lag dit ook niet bepaald in het verwachtingspatroon van regisseur Paul Feig, die met Bridesmaids al liet zien dat hij zelfs een film over het ultieme vrouwenonderwerp kan omtoveren tot een grof maar zeker wel hilarisch tafereel. Melissa McCarthy is als agente Mullins wederom best wel grof. Zo scheld ze zelfs haar baas Captain Woods de huid vol. De grofheid van haar personage zit hem niet alleen in haar woorden, maar tevens in haar daden. Ook allesweter Ashburn begaat in de film een grote fout, die nogal bloederig gevolgen heeft. Dit plaatje wordt gecomplementeerd met explosies, moord en wapens.
De chemie tussen Sandra Bullock en Melissa McCarthy is fantastisch. Het lijkt alsof de dames al jaren op elkaar ingespeeld zijn en vraagt zeker om veel meer van dit duo. Hun goede chemie komt ook de relatieontwikkeling tussen hun personages ten goede. Ondanks dat ze lijnrecht tegenover elkaar staan bij hun eerste ontmoeting, voel je als kijker toch ook meteen een connectie tussen de twee. Dat de dames een uitstekende klik hebben samen, blijkt ook wel uit het feit dat ze in het echte leven vriendinnen zijn geworden. Zoiets vertaalt zich prachtig op het witte doek.
Het is dan ook jammer dat de rest van het verhaal eigenlijk helemaal niet zo interessant is. Het lijkt er maar een beetje bij te hangen om de grappen aan elkaar te plakken en maakt verder weinig indruk. Nog een storende factor is het hoogtepunt uit de carrière van Ashburn. Ze loopt er zelf steeds mee te pronken en aan het eind komt ze erachter dat de dader onschuldig is. Maar wat de zaak precies inhoudt en hoe ze tot die conclusie komt blijft nogal vaag. Dit detail lijkt graag op de voorgrond te willen treden, maar blijft daarvoor veel te onsamenhangend. De makers hadden hierin duidelijker een keuze kunnen maken: beter uitwerken of gewoonweg schrappen.
Al met al is The Heat een prettige combinatie tussen chickflick en actiefilm. Hierdoor zal de film aanspreken bij zowel het mannelijk als vrouwelijk filmpubliek. Dat maakt hem tot de perfecte film voor date night.
