Pelle en de Dierenrovers
Recensie

Pelle en de Dierenrovers (2013)

Grappige en spannende kinderanimatie van uitstekende kwaliteit.

in Recensies
Leestijd: 2 min 45 sec
Regie: Rasmus A. Sivertsen & Rune Spaans | Cast (stemmen): Ken Verdoodt, Marlies de Casparis-Somers, Ilse La Monaca, Wiebe Pier Cnossen, Tijl Dauwe, Sanne-Samina Hanssen, Marjolijn Touw, Leo Richardson, Reinder van der Naalt, Nine Meijer | Speelduur: 72 minuten | Jaar: 2013

Een nieuw natuurpark wordt geopend door de kroonprinses en haar oog valt meteen op moeder Arend. Ze zit hoog op haar nest te broeden. Volgens de prinses moet er goed voor moeder Arend gezorgd worden. Zonder Arend geen Arendpark wat haar betreft. Dus krijgt Pelle de opdracht het park en moeder Arend in de gaten te houden. De politiewagen neemt zijn taak heel serieus. Maar dan komen de twee dames Brunhilde en Britta kamperen in het park en verdwijnen ineens allerlei dieren. Ook moeder Arend is opeens weg, net als Dotties verloofde Otto. Grote paniek bij Pelle, maar hij herpakt zich snel en besluit het Arendsei zelf uit te broeden. Toch beseft Pelle dat de kleine Arend zijn moeder nodig heeft en gaat op pad om haar te zoeken. Zo kan hij meteen het Arendpark redden. Van oom agent Richard en de commissaris hoeft Pelle echter geen hulp te verwachten. Zij zijn als een blok gevallen voor de vreselijke Brunhilde en haar dochter Britta. Zal het Pelle lukken nu hij alleen op de hulp van de verstrooide Dottie kan rekenen?

Pelle de politiewagen is in Noorwegen al sinds de jaren tachtig een fenomeen. Hij maakte zijn debuut op de Noorse radio in de jaren tachtig en nam sterk in populariteit toe toen hij in de jaren negentig zijn eigen tv-serie kreeg. In 2002 volgde een live-actionfilm en in 2009 de animatiefilm Pelle en de Waterdieven. Pelle en de Dierenrovers is het vervolg hierop. Omdat het twee losstaande verhalen betreft, is de film ook goed te bekijken als je nog niet eerder kennis gemaakt hebt met Pelle en zijn vrienden. De personages worden in een rustig tempo geïntroduceerd en er is tijd genoeg om ze tijdens de film te leren kennen.

Met het bedenken van een levende auto waren de Noren niet heel origineel. De guitige politiewagen doet wat denken aan de al oudere Volkswagen Kever Herbie. Maar ook het autootje Brum uit de bekende kinderserie vertoont gelijkenissen en maakte eerder zijn opwachting op televisie. Dit is niet de enige vergelijking die getrokken kan worden in Pelle en de Dierenrovers. Zo heeft de gekke otter Dottie met het korte geheugen wel ernstig veel weg van vis Dory uit Finding Nemo en lijkt Brunhilde sprekend op Ursula uit De Kleine Zeemeermin. De laatste zowel qua uiterlijk als qua lage rauwe stem.

Toch is het gemakkelijk dit aspect door de vingers te zien. De film heeft een fijn tempo, is spannend, bevat veel grappige momenten en baby Arend Pluisje is vreselijk aandoenlijk. Je moet wel een hele koele kikker zijn om niet als een blok voor het schattige beestje te vallen. Ook de animatie is van uitstekende kwaliteit en kan wat dat betreft zonder schaamte meedoen op topniveau. Tot slot heeft de film ook nog een verantwoorde boodschap: je moet goed zorgen voor de natuur en dat begint bij je rommel niet op straat gooien, maar in de prullenbak. Deze boodschap zit duidelijk, maar niet overheersend in het verhaal verpakt. Hierdoor is Pelle en de Dierenrovers een verantwoorde animatiefilm met een hoog entertainmentgehalte, die jong en oud zal weten te boeien.