De Vijf en de Piratenschat
Recensie

De Vijf en de Piratenschat (2014)

Amusante jeugdfilm met heel matige schurken.

in Recensies
Leestijd: 2 min 51 sec
Regie: Mike Marzuk | Cast: Valeria Eisenbart / Sarah Nauta - stem (George), Quirin Oettl / Nathan van de Horst - stem (Julian), Justus Schlingensiepen / Gino Korsel - stem (Dick), Neele Marie Nickel / Mylene Waalewijn - stem (Anne), Davina Weber / Isha Ferdinandus - stem (Joe), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2014

Er zijn miljoenen exemplaren verkocht van de boeken van Enid Blyton en steeds meer van die boeken vinden hun weg naar het witte doek. Vooral de Duitse verfilmingen doen het goed, getuige de ondertussen drie films tellende Dolle Tweeling-franchise die ook naar de Nederlandse bioscoop werd gehaald. Gezien de goede prestaties is het nu de beurt aan een andere Blyton-reeks: De Vijf. Besloten is om in Nederland af te trappen met de derde van in totaal vier films die bij onze oosterburen tot nu toe zijn gemaakt. In De Vijf en de Piratenschat zoeken broers Julian en Dick, zusje Anne, nichtje George en hond Timmy naar een mythische piratenschat.

Dat niet de eerste, maar de derde film als eerste in de Nederlandse bioscopen verschijnt, kan potentieel voor problemen zorgen. In De Vijf en de Piratenschat is geen introductie van de hoofdpersonen en hun onderlinge verhoudingen. Daardoor val je een beetje midden in de actie en duurt het even om goed in het verhaal te komen. Gelukkig is het niet heel ingewikkeld en eenmaal op gang is de film nog best amusant om te zien. De vijf vrienden gaan samen met hun vader Quentin naar een tropisch eiland. Hun pa gaat daar met een vriend onderzoek doen naar het opvangen van broeikasgassen en zelf mogen ze relaxen op het strand.

Bij een strandtentje krijgen de vrienden het aanbod om een motorboot te huren. Dat ze daar meteen op ingaan moge duidelijk zijn: wie zou een avontuur als dat nou kunnen afslaan? Tijdens het boottochtje komt de groep terecht in een baai, waar op de zeebodem een scheepswrak ligt. Een duik in dat wrak levert hen een kompas op dat de sleutel blijkt te zijn in de zoektocht naar een mythische piratenschat. Het lokale meisje Joe voegt zich bij de groep, omdat ze met de piratenschat de schuld van haar dorp bij een rijke hoteleigenaar wil aflossen.

Er staat daardoor veel op het spel voor de vriendengroep, maar eenvoudig zal de zoektocht niet zijn. Niet alleen moeten ze door een jungle lopen en een berg op klimmen, ook worden ze achterna gezeten door het gemene duo Nick en Cassi. De criminelen worden door de Europese politie gezocht en hebben geld nodig om te kunnen vluchten. Helaas is het duo nogal ongeïnspireerd gemaakt. Van de vele gekke bekken die Cassi trekt, tot het slechte huwelijk en het gekibbel dat daaruit voortvloeit, niets komt echt overtuigend over. Zelfs al is De Vijf en de Piratenschat bedoeld voor tieners, de schurken horen thuis in een kleuterfilm en daarmee maakt regisseur Mike Marzuk zich er te gemakkelijk vanaf.

Gelukkig zit het met de locaties en de actiescènes wel snor. De boel ziet er mooi en goed gemaakt uit en vooral sommige van de achtervolgingen zitten knap in elkaar. Een scène tegen het einde van de film, waarin met tuktuks door drukke straten geracet wordt, is fraai om te zien. Wellicht was het voor de jonge kijker die niet bekend is met het bronmateriaal beter geweest om één van de eerdere films eerst uit te brengen, maar op zichzelf is De Vijf en de Piratenschat een onderhoudende film.