Regie: Bunmi Ayakaije | Scenario: Kemi Adesoye | Cast: Joselyn Dumas (Jemma), Nse Ikpe-Etim (Donna), Sharon Ooja (Emma), Chukie Edozien (Alexander), e.a. | Speelduur: 125 minuten | Jaar: 2022

De synopsis van het prostitutiedrama Glamour Girls die Netflix je voorschotelt belooft veel goeds, maar helaas duikt de spanning waar het aantrekkelijke tekstje naar hint enkel op in het laatste halfuur. De eerste negentig minuten meandert de film van de ene losse scène naar de andere, wat ondanks enkele sterke emotionele momenten resulteert in een behoorlijke saaie en moeilijk serieus te nemen kijkervaring.

Glamour Girls volgt de levens van een groep prostituees die in de hogere kringen van de Nigeriaanse maatschappij vertoeven. Hun vak komt met de nodige glitter en glamour, die de film maar al te graag laat zien, maar heeft ook keerzijdes als jaloerse partners, drugsverslavingen en toch weer teruggeroepen worden wanneer je net denkt er definitief uit te zijn gestapt. Deze negatieve kanten maken het idee van de film interessant, maar de uitvoering is dat niet.

We volgen vooral Emmanuella, of Emma zoals ze wordt gedoopt wanneer ze als prestigeprostituee begint, die met haar overdreven houdingen en gezichtsuitdrukkingen en een heleboel hoog geschreeuw wel uit een Disney XD-serie lijkt te zijn gevallen. Deze overdadige vertolking is voor twee scènes nog wel te doen, maar wordt zeer vermoeiend naarmate je meer tijd met het personage doorbrengt

Gelukkig heeft de film op technisch gebied wat meer te bieden. De vele montages van feesten zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden, maar gelukkig niet te lang en voorzien van prima muziek. Soms komt er wat creativiteit om de hoek kijken wanneer wat frames worden weggelaten. Deze jump cuts maken simpele shots, zoals een auto die een oprijlaan oprijdt, net wat interessanter.

Het geluid laat echter te wensen over. In meerdere scènes is namelijk te zien dat iemand zijn of haar mond beweegt, maar hoor je er niets uit komen. Dit wordt weleens effectief in films toegepast wanneer iemand doof is of een hersenschudding heeft, maar geen van beide zijn hier van toepassing, waardoor de afwezigheid van stemgeluid toch vooral een fout lijkt van de geluidafdeling of anders een discutabele keuze van de regisseur.

Wat gelukkig wel echt goed is, is het personage Donna. Deze bazin van de prostitutiegroep begint als een sterke powervrouw die je niet tegen de haren in durft te strijken, maar langzamerhand kantelt dat beeld. Donna lijkt namelijk oprecht vriendinnen te zijn met haar medewerkers en zorgt goed voor hen. Bovendien is ze duidelijk bezorgd over deze vrouwen.

Dat is vooral goed te zien tegen het einde, wanneer ze twee andere machtige vrouwen om hulp vraagt als door haar fout een van haar ex-prostituees en haar zoon gevaar lopen. De scène laat zien dat Donna meer is dan de clichématige badass zonder fouten en emoties. Met dank aan het sterke acteerwerk van vertolker Nse Ikpe-Etim weet de film met Donna een goed uitgewerkt personage neer te zetten.

Tegen het einde komen de niet minder dan vier verhaallijnen eindelijk samen en als er dan ook nog een moord en een verdwijning van heel wat geld aan wordt toegevoegd, heb je zowaar een interessante climax. Het hogere tempo, de serieuzere sfeer en de goedgeschreven laatste paar scènes maken het laatste halfuur verreweg het meest plezierige deel van de film, waarmee de kijker beloond wordt voor het doorstaan van de eerste anderhalf uur. Een prima film dus om bij in slaap te vallen, zolang je maar op tijd wakker wordt voor het slotstuk.

Glamour Girls is te zien bij Netflix.