Een Engelse amateurclub die diep in de schulden steekt, krijgt in 2015 een nieuwe eigenaar en werkt zich divisie na divisie omhoog. Worthing FC klopt zelfs op de poort van het (semi)betaalde voetbal. De motor achter dit succes is geen oliesjeik, oligarch of Ryan Reynolds, maar een gewone Engelse twintiger die er vroeger zelf van droomde om prof te worden, maar na een vreselijk auto-ongeluk een nieuw doel in zijn leven moest zoeken. Hij besteedde het verzekeringsgeld aan de overname van zijn jeugdliefde en werd zo een held van de gemeenschap.
Worthing heeft ongeveer evenveel inwoners als Alkmaar of Deventer, dus een BVO zou niet misstaan. Deze druilerige kustplaats heeft de ironische bijnaam 'Sunny Worthing', maar dat laatste slaat vooral op de inwoners die een vriendelijke, positieve aanleg hebben. Tenminste, degenen die in deze warme documentaire aan bod komen. Op de eerste plaats is dat natuurlijk George Dowell zelf, de man die als jongen zijn droom uiteen zag spatten, maar na enkele donkere jaren, waarin hij voornamelijk in een aangepaste stoel achter de X-Box zat, zichzelf bijeen raapte en het leven weer omarmde. En dat ondanks het verlies van veel van zijn motorische functies.
De mensen die in de eerste helft van The Club That George Built worden geïnterviewd, pinken menig traantje weg wanneer ze vertellen over George's geschiedenis. Het tragische ongeluk en de weg naar boven, zowel van George als Worthing FC, worden belicht door vrienden en familieleden, waaronder zijn vrouw die hoogzwanger is. Jazeker, seks is mogelijk als je vanaf je middel verlamd bent, maar IVF helpt wel een handje in het voortplantingsproces. Het deel van de documentaire voor 'halftime' is een mooie, zij het erg voorspelbare, vertelling over clubliefde, gemeenschapszin en de flexibiliteit van de menselijke geest. Vallen en weer opstaan.
Het verhaal is dan eigenlijk ook wel af, maar vervolgens duurt de film nog ruim een half uur. De tweede helft van The Club That Georges Built documenteert de gebeurtenissen in het leven van George van het afgelopen (voetbal)jaar. Voornamelijk bestaande uit de verrichtingen van Worthing FC in een aantal sleutelwedstrijden en George's privéleven. Het is meer van hetzelfde en niet zo heel interessant. Dan kun je eigenlijk beter Ted Lasso kijken.
Dat neemt niet weg dat deze documentaire een aardige feel-good film is, die inspirerend werkt voor mensen met én zonder handicap. Als je nog wat geld hebt liggen en enige ervaring met de simulatiegame Football Manager, koop dan je jeugdclub (dat kan zelfs SV Ruwaard uit Oss zijn) en maak er iets moois van!
The Club That George Built is te zien bij Max.
