Vijf jaar geleden nam het Japanse One Cut of the Dead het nog steeds uiterst populaire zombiegenre op de hak. De film werd voor een appel en een ei gemaakt maar wist uiteindelijk wereldwijd miljoenen op te brengen. Het concept was dan ook bijzonder sterk: een filmcrew die bezig is met het opnemen van een horrorfilm wordt zelf aangevallen door een kudde zombies. Maar wacht, dat is niet alles. Het is namelijk een film binnen een film binnen een film. Dit zou conceptueel doorgaans genoeg zijn om het publiek helemaal kwijt te raken, maar dat gebeurde wonderwel niet.
Dat is evenmin het geval bij de Franse remake Coupez!, gemaakt door Michel Hazanavicius, die furore maakte met Oscarwinnaar The Artist. Ditmaal is het aan de Franse cineast Rémi om in opdracht van een Japans televisiekanaal een film over de belaagde cast en crew af te leveren. Live en in één take welteverstaan. Zelfs al duurt de film maar een halfuur, toch lijkt dit een onmogelijke opgave. Rémi weet dan ook niet of hij wel aan zo'n project moet beginnen, tot een aanstormend talent ("de Franse Adam Driver") zich aan de film verbindt.
Het is een understatement te stellen dat Rémi en zijn Japanse producent een verschil van artistiek inzicht hebben. Maar niet alleen zijn de Japanners veeleisend, ook de cast is onmogelijk. De acteurs zijn voortdurend dronken, onuitstaanbaar in hun eisen en flink aan de schijterij. Wanneer de regisseur genoeg heeft van zijn slecht acterende cast en diens verwende instelling, ontketent hij de ondoden. De enige manier om de aanval te overleven, is door op de survivalmodus over te gaan en alles neer te maaien wat op je pad komt.
Het verhaal is opgedeeld in drie akten. De eerste, waarin we integraal de horrorfilm zien en alle personages verplicht Japanse namen opgeplakt krijgen, is hoog in visueel contrast en ziet er lekker ouderwets groezelig uit. Het middelste deel legt vast hoe Rémi zijn film van de grond probeert te krijgen, compleet met argwaan en twijfels die nooit echt weggaan. Het afsluitende deel belicht de genoemde horrorfilm vanuit productioneel opzicht en werpt weer een heel andere kijk op de zaak.
Deze drieledige aanpak pakt uiterst geslaagd uit en zorgt voor contrasterende taferelen. Hazanavicius lijkt zich als een vis in het water te voelen bij de mix van komedie, horror en de misverstanden die voortkomen uit cultuurverschillen. Coupez! is zichtbaar met plezier gemaakt en straalt dat ook uit. Dat het geen enorme hoogvlieger is deert hierdoor weinig.
