Peak Season gaat over het romantische idee dat veel mensen van het platteland hebben: een klein schattig huisje, geen andere mensen te bekennen en niets anders te horen dan het gefluit van de vogels en het kraken van bomen in de wind. Maar bovenal vertelt Peak Season een verhaal over twee mensen die ondanks hun verschillen langzaam op elkaar verliefd worden.
Amy neemt een pauze van haar drukke baan in New York en zoekt samen met haar verloofde Max de rust op in een megagrote villa in het idyllische Wyoming. Daar ontmoet ze Lorin, haar leraar vliegvissen, die het tegenovergestelde leven heeft: hij slaapt in zijn auto en heeft diverse baantjes om zichzelf te onderhouden. Langzaamaan bloeit er iets op tussen de twee, maar kunnen deze twee totaal verschillende werelden wel samenkomen?
De romance tussen Amy en Lorin is stuntelig, wat zorgt voor een schattige en lieflijke sfeer. De ongemakkelijke grapjes die niet helemaal landen veranderen al snel in een soort geheimtaal tussen de twee. In een rap tempo begrijpen de twee personages elkaar volledig. Er lijkt een speciale aantrekkingskracht tussen Amy en Lorin, waardoor je als kijker bijna in soulmates gaat geloven.
Het is daarom jammer dat de droge humor van dit tweetal veelal resulteert in saaie scènes. Beide acteurs spreken hun dialoog vaak uit met een vlakke stem en nietszeggende gezichtsuitdrukkingen. Hierdoor blijft het gevoel van aantrekkingskracht tussen Amy en Lorin niet lang hangen en verlies je al snel interesse in de relatie.
Het sterkste punt van deze romantische komedie is dan ook niet de romantiek, maar de komedie. Peak Season levert bijtende satire op het geromantiseerde idee dat Amerikanen hebben van het platteland. De focus ligt op de clash tussen de rijke vakantiegangers en de arme personeelsleden die hen moeten ontvangen en begeleiden. Het mondt uit in geweldig grappige dialogen en absurde scènes, zoals een fotoshoot in een veld vol koeien waarbij iemand in een cowboyoutfit boos wordt dat de dieren niet willen poseren voor haar selfies.
Veel scènes tonen hoe deze rijkelui de identiteit van de lokale bewoners vooral zien als iets om voor hun eigen plezier na te doen, terwijl hun aanwezigheid de omgeving voor die lokale bewoners juist steeds minder bewoonbaar maakt. Die scherpe kritiek maakt de film uiteindelijk het bekijken waard. Peak Season is niet echt geslaagd als romantische komedie, maar wel als satirische oproep voor het behoud van het platteland van Wyoming.