Er zijn twee soorten liefhebbers van B-films: degenen die het liefst iets zien dat in alle serieusheid is gemaakt maar de plank volledig misslaat, en degenen die genieten van een productie die bewust gaat voor humoristische onzin. In het laatste geval gaat het om grappig proberen te zijn, en dat valt of staat met de uitvoering en creativiteit. Boy Kills World valt in die categorie, maar is minder origineel dan hij meent te zijn.
In een post-apocalytische wereld heeft Hilda Van Der Koy het voor het zeggen. Iedereen die tegen haar regime is laat ze publiekelijk executeren. Zo verliest Boy zijn moeder en zusje, maar zelf wordt hij gered door een sjamaan die in de jungle woont. Hij traint Boy om een moordmachine te worden zodat hij ooit wraak kan nemen. En die dag is aangebroken.
De opening waarin het hoofdpersonage getuige moet zijn van de moord op zijn familie is goed uitgevoerd: er is direct sympathie voor Boy in dit emotionele moment. Vervolgens slaat de toon helemaal om, want de kijker moet wel weten dat dit een doldwaze actiekomedie gaat worden. Om dat te benadrukken legt de voice-over van H. Jon Benjamin als innerlijke stem van Boy (die doofstom is gemaakt) het er dik bovenop.
De leeftijd van Boy wordt niet genoemd, maar de tweeling die hem speelt was ten tijde van de opnames minimaal veertien jaar oud. Binnen enkele minuten neemt Bill Skargård het stokje (letterlijk) over als de volwassen Boy. Het duurt niet lang voordat hij betrokken raakt bij een incident en de wraakactie van start gaat. Er zijn enkele rustmomenten, maar knokpartijen nemen de meeste schermtijd in.
Ze zijn goed gechoreografeerd, maar de camera die er continu als een achtbaan doorheen vliegt en draait is algauw vermoeiend. Het maakt het gevecht niet cooler, slechts lastiger te volgen. Gevechten zijn lastig te filmen: acteurs kunnen hun bewegingen perfect onder de knie hebben, maar een directe weergave gaat ten koste van de dynamiek. Montage blijkt nog altijd de beste oplossing te zijn.
Met de vaart er flink in, zelfs tijdens de rustmomenten houdt de vlotte humor de boel in beweging, raas je richting climax. Maar dan blijkt er nog een half uur in het verschiet te liggen. De laatste akte gaat van start met een verpestende plotwending die niets toevoegt aan het verhaal of het thema. De pogingen om het geloofwaardig te maken, falen jammerlijk. Het is onlogische onzin.
Het is sowieso onduidelijk wat deze komische actiefilm precies wil vertellen. Wraak maakt blind? Teveel vijanden creëren veroorzaakt paranoia? Ondanks de aanhoudende stroom van maffe grappen is het verhaal best onderhoudend, maar wat ontbreekt is net dat beetje extra.
De grappen zijn niet altijd even sterk, maar de kwantiteit houdt het amusant. Of er hardop gelachen kan worden ligt aan ieders gevoel voor humor. Boy kan liplezen, maar hij maakt kennis met een man wiens mondbewegingen hij niet kan ontcijferen. Dit resulteert in een hoop onzinpraat, waar de een dubbel om zal liggen, maar de ander de humor minder van in zal zien.
Anders dan verwacht is dit verhaal niet gebaseerd op een strip, maar op een korte film. 'Film' is een groot woord, want eigenlijk is het een neptrailer die gemaakt is om de speelfilm geproduceerd te krijgen. Beide zijn geproduceerd door onder anderen Sam Raimi. De ervaren regisseur/schrijver/producent heeft altijd een voorkeur gehad voor mafheid, het is duidelijk waar zijn passie voor dit project vandaan komt.
Ondanks alle creativiteit mist Boy Kills World toch een beetje originaliteit. Een wraaklustig eenmansleger is een bekend uitgangspunt en de makers weten dat. Juist daarom bewandelen ze hier en daar gebaande paden. De emotionele grip uit het begin maakt al snel plaats voor een ritje op een doorsnee achtbaan met een looping hier en een kurkentrekker daar.
Het is leuk om Bill en Famke weer eens samen te zien na Hemlock Grove. Ook Sharlto Copley heeft een rolletje en speelt een leuk personage zonder te schmieren. Misschien heeft hij eindelijk geleerd dat altijd over de top spelen eerder op de zenuwen werkt.
