Regie: Kristen Lappas | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2024

Giannis Antetokounmpo is vandaag de dag een van de allerbeste basketbalspelers van de wereld. Het verhaal hoe hij het zo ver heeft kunnen schoppen is even inspirerend als onwaarschijnlijk. Hij groeide op in Griekenland, waar hij het enorm zwaar had omdat zijn ouders immigranten waren. Toen leefde hij van dag tot dag en had als enige doel om die avond te kunnen eten. Nu wint hij kampioenschappen en MVP-trofeeën in de hoogste basketbalcompetitie. Hij is echter nog steeds even nederig en dankbaar.

Het verhaal van Antetokounmpo lijkt zo uit een boek te komen. Zijn ouders vluchtten uit Nigeria om in Griekenland een beter leven te vinden. Daar hadden zij het echter ook zwaar en leefden in zware armoede. Daarnaast werd er in de achterbuurten van Athene niet positief gekeken naar immigranten en heerste er geweld. Antetokounmpo begon op zijn elfde met basketballen. Pas op zijn vijftiende begon hij dit echt serieus te nemen, en toen leek er eindelijk licht aan het einde van de tunnel te verschijnen.

Het is goed dat de documentaire niet direct op de NBA focust, maar er eerst wordt gekeken naar de weg daarnaartoe. En hoe belangrijk het is voor Antetokounmpo om in het nationale team van Griekenland te spelen. Dat ziet hij tot op de dag van vandaag als een grote eer. De Griekse wortels van regisseur Kristen Lappas zijn hierin goed terug te zien, met een gevoel van trots voor Griekenland, maar niet zonder kritisch te zijn.

De documentaire is dan ook op een leuke manier chronologisch opgedeeld in drie delen, gekenmerkt door Griekse gezegdes die ook tekenend zijn voor de carrière van Antetokounmpo op dat punt in zijn leven. Het is bijzonder om te zien hoe hij nog altijd even nederig en dankbaar is als toen hij een achttienjarig groentje was. Zijn vriendelijkheid maakt hem geknipt om voor de camera te verschijnen, en is even aanstekelijk als aandoenlijk.

Daarnaast werkt deze sportdocumentaire ook goed als een succesverhaal over immigratie. Een immigrant die niets had, heeft het zover kunnen schoppen en is daarmee een inspirerend verhaal voor vele jongen mensen. Met de boodschap dat alles mogelijk is als je maar blijft dromen. Een cliché boodschap die al vele malen eerder is gedeeld, maar de familie Antetokounmpo is hier de belichaming van.

De documentaire schetst het verhaal van Antetokounmpo als een succesverhaal voor de hele familie. Voor hem is zijn familie nog veel belangrijker dan basketbal. Dat wordt van begin tot eind benadrukt. Zijn waardering voor zijn ouders is mooi om te zien en de band tussen de broers is ongelooflijk sterk. Helaas is er niet iets meer tijd genomen voor de carrières van zijn broers , maar hun sportsucces verbleekt dan ook in vergelijking met dat van hun broer.

Deze sterke familiebanden zijn goed voelbaar, vooral tijdens het emotionele eerbetoon aan de vader van Antetokounmpo. In dat gedeelte wordt de documentaire een ware tranentrekker. Zo wordt de superster weer menselijk gemaakt, en blijkt herkenbaar dankzij zijn nederigheid, verwondering en ook de moeilijke tijden die hij doormaakte.

Giannis: The Marvelous Journey is een opbeurende documentaire met een mooie boodschap. Het is jammer dat er geen andere spelers aan het woord komen en dat zijn moeilijke eerste jaren in de NBA maar kort aan bod komen. Het verhaal is echter zo mooi en goed verteld, dat dit geen grote schande is. Veel mensen struikelen er nog over, maar de naam Antetokounmpo staat voor altijd gegriefd in de geschiedenisboeken.

Giannis: The Marvelous Journey is te zien bij Prime Video.