Regie: Rusty Cundieff | Scenario: Macon Blair Cast: Josh Hutcherson (Franklin Fox), Morgan Freeman (Anton Burrel), Greg Germann (Sig Thorenson), Lovie Simone (Jala), Bevin Bru (Rene Renzler), Sammi Rotibi (Calvert), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2023

Sciencefictionfilms met een tijdreiselement zijn zo talrijk, dat iedere variatie op dit thema al eens geprobeerd lijkt. In 57 Seconds wordt de tijdreisklok op een schamele zevenenvijftig seconden gezet. Toch kan er een hoop gebeuren in een kleine minuut. Maar de vraag is of deze film met een budget van slechts 7,7 miljoen dollar die kostbare seconden weet te benutten om iets verrassends neer te zetten.

Op papier zou dat moeten lukken, met een script dat gebaseerd is op een verhaal van gerenommeerd sciencefiction schrijver E.C. Tubb en een getalenteerde cast. Het draait in 57 Seconds om Franklin Fox, een techblogger die backstage sluipt op een conferentie van CEO en gezondheidsgoeroe Anton Burrel, in de hoop een interview met hem te regelen. Net nadat Burrel op Steve Jobs-achtige wijze zijn nieuwste gezondheidsgadget heeft gepresenteerd, weet Franklin op het nippertje een aanslag op hem te verijdelen. In de verwarring daarna vindt Franklin een ring die hem in staat stelt oneindig vaak zevenenvijftig seconden terug te reizen in de tijd. Na gebruik moet de ring wel weer even opladen voor een volgende poging. Waarom zevenenvijftig seconden? Niemand die het weet.

In het begin gebruikt Franklin de ring vooral voor kort en persoonlijk gewin, zoals het soepel laten verlopen van zijn date met Jala, die hij vlak voor de aanslag op Burrel heeft ontmoet. Ook het leegtrekken van een casino is dankzij de ring nu een fluitje van een cent. Franklin realiseert zich echter snel dat zijn nieuwe 'superkracht' wel eens heel nuttig zou kunnen zijn om zijn wraak te nemen op zijn aartsvijand Sig Thorensen, heerlijk gluiperig gespeeld door Greg Germann. Die is namelijk de baas van een schimmig farmaceutisch bedrijf dat verantwoordelijk is voor een drama in Franklins leven.

Dit uitgangspunt zou genoeg moeten zijn voor interessante ideeën en plotwendingen, maar 57 Seconds weet ze jammer genoeg niet te vinden. Het blijft bij een halfbakken poging om de corruptie van de Amerikaanse farmaceutische industrie aan de kaak te stellen, en dit te koppelen aan een hoofpersoon die zelf ook gecorrumpeerd wordt door zijn nieuw verworven kracht om terug in de tijd te reizen.

Het blijft allemaal oppervlakkig, voorspelbaar en soms zelfs saai. En dat terwijl er met wat gesleutel aan het script en iets meer budget best potentie in het verhaal zit. Aan de acteurs ligt het zeker niet. Hoofrolspeler Josh Hutchinson komt zeer naturel over en draagt 57 Seconds. De motivatie van zijn personage wekt sympathie op en is zelfs geloofwaardig, gezien de praktijken van grote farmaceuten in de echte wereld. Een scene waarin hij met behulp van zijn magische ring een kluiscode probeert te ontfutselen is zelfs oprecht grappig.

De grootste attractie in de castlijst is uiteraard Morgan Freeman. De Oscarwinnaar haalt zijn neus niet op voor een lowbudget scifi-thriller en is zelfs op zesentachtigjarige leeftijd nog wel te porren voor een simplistische rol als deze. Freemans karakteristieke gelaat staat groot op de filmposter, maar qua schermtijd komt hij er bekaaid vanaf. Tijdens zijn spaarzame scenes ga je wel meteen rechtop zitten, want het maakt niet uit wat voor onzinnige, hightech abracadabra hij uitkraamt, met zo'n stem slik je het voor zoete koek.

Maar zelfs Morgan Freeman kan de film niet redden van het absurde plot en het gebrek aan spanning door de matte regie van regisseur Rusty Cundieff. Die het zelfs nodig vond om op gezette momenten een totaal overbodige voice-over van Josh Hutchinson er in te gooien om plotdetails uit te leggen. Gedurende de hele film valt het op hoe ondermaats de productie is. Zodra het tegen het einde tijd wordt om de losse eindjes aan elkaar te knopen, wordt het zelfs onbedoeld komisch en is de climax werkelijk te zot voor woorden.

De uitstekende cast van 57 Seconds had een betere film met een hoger budget verdiend. De lijst van tijdreis-sciencefictionfilms is weer wat langer geworden, maar qua kwaliteit bungelt 57 Seconds helaas ergens onderaan.

57 Seconds is te zien bij Netflix.