Regie: Bille August | Scenario: Anders Frithiof August | Cast: Mikkel Boe Følsgaard (Cazotte), Sidse Babett Knudsen (Groothertogin), Emil Aron Dorph (Prins Lothar), Alice Bier Zanden (Ehrengard), Emilie Kroyer Koppel (Prinses Ludmilla), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2023

In het fictieve achttiende-eeuwse Babenhausen spreekt niet alleen iedereen Deens, maar is het ook een slangenkuil van jewelste. De groothertogin verveelt zich een ongeluk en valt tijdens het eeuwig stilzitten voor portretschilder Cazotte. Door zijn mierzoete praatjes en romantische inborst beseft de heerseres dat ze de kunstenaar best eens in kan zetten om het voortbestaan van de familieheerschappij zeker te stellen.

De jonge prins Lothar heeft namelijk totaal geen interesse in het andere geslacht, laat staan de liefde. Nu is de snelheid waarmee Cazotte hem de kunst van het verleiden bijbrengt nog de minste van de problemen waar Ehrengard: Forførelsen Kunst mee kampt. Als Lothar eenmaal een vrouw aan de haak heeft geslagen dient zich vrij snel een probleem aan: zijn aanstaande is al zwanger voor het huwelijk is voltrokken. Cazotte gooit het op een wedje met de groothertogin om deze schande de kop in te drukken.

In ruil voor het geheim houden van de toekomstige troonopvolger krijgt Cazotte alle luxe en rijkdom die hij wenst. Zijn inzet is bovendien de mooie Ehrengard, dochter van een legerofficier, het hof maken. Voor deze zoetsappige Deense kostuumkomedie draaide niet alleen de softfocuscamera overuren, maar zijn de verwikkelingen zo vluchtig dat ze niet hadden misstaan in een televisiesoap van het middelmatige soort.

Hoofdpersonage Cazotte is een gladjakker eersteklas, maar zijn opdrachtgeven smult van zijn smeuïge verhalen over de liefde. Zijn subject van begeerte Ehrengard is een vlak personage dat nooit het achterste van haar tong laat zien. Waarom de schilder haar zo leuk vindt, anders dan dat ze een leuk plaatje vormt, blijft in nevelen gehuld. Je zou denken dat het voor Cazotte met zijn verleidingstactieken een koud kunstje is om Ehrengard in te palmen.

Veruit het zwakste plotelement is dat de neef van de groothertog en zijn vrouw alles op alles zetten om zelf op de troon te komen. Ehrengard mist een vals sarcastische toon en de verleiding waar de ondertitel naar verwijst is mijlenver te zoeken. Het is namelijk goed zoeken naar de romantiek, maar hoe kan het ook anders wanneer Cazotte zich liever beperkt tot mooie woorden en te kennen geeft al helemaal geen vleselijke begeertes te hebben.

Niemand minder dan de Deense koningin Margarethe II heeft haar creativiteit losgelaten op de sets. Het had echter geen kwaad gekund als deze vorstin ook even het script had gelezen, want vooral de tweede helft is een kluchtige aangelegenheid met de gebruikelijke misverstanden, snode wraakplannetjes en stuntelige achtervolgingen. Het eindresultaat is een pijnlijk misbaksel met kostuums die eruitzien alsof ze uit een pretpark zijn gehaald. De laatste scène waarin Cazotte wordt gelinkt aan een bekende historische figuur is ronduit ridicuul.

Ehrengard: The Art of Seduction is te zien bij Netflix.