Piv en Ulrik willen alleen het beste voor hun kind en dus sturen ze hun dochter Hannah naar een nieuwe school. Hannah is daar helemaal niet zo in geïnteresseerd, maar haar ouders krijgen hun zin. Een grote activiteit die daar gepland staat is het schoolreisje. Piv en Ulrik moeten hier net als de andere ouders aan meehelpen. Wanneer ze echter eenmaal meegaan, blijkt dat de ouders zich soms een stuk kinderachtiger en onverantwoordelijker gedragen dan de kinderen zelf.
Fædre & mødre drijft op een specifiek soort humor. De film maakt de ouders van de kinderen belachelijk en doet dit vaak aan de hand van maatschappelijke discussies over inclusiviteit of klimaatbewust eten. Hij kiest niet zozeer een kant, maar laat wel zien hoe ouders doorslaan in de manier waarop ze bezig zijn met deze onderwerpen. Als deze humor je ligt, weet de film je vast te bekoren, maar anders zal hij waarschijnlijk snel gaan vervelen, want meer heeft hij niet te zeggen.
Een groot probleem is dat de groep ouders veel te groot is om ze allemaal uit te werken op een manier die verder gaat dan een karikatuur. De problemen waar ze mee te maken hebben zijn wellicht herkenbaar, maar de manier waarop ze ermee omgaan is uiteindelijk veel te simplistisch. Het feit dat er eigenlijk geen sympathiek figuur tussen zit, werkt ook tegen. Iedereen doet zulke domme dingen of communiceert op zo'n frustrerende manier dat je echt alleen maar óm ze kunt lachen en niet mét ze.
Dat de focus op de ouders ligt, betekent dat de kinderen bijna niet in beeld komen. Hoewel dat met de hoeveelheid personages begrijpelijk en beter is, rijst toch de vraag hoe het gedrag van deze ouders hun kinderen beïnvloedt. Het komt een beetje naar voren in de manier waarop dochter Hannah zich gedraagt. Ze zit duidelijk niet te wachten op de invulling van haar ouders, maar veelzeggend is het niet. Deze film over 'vaders en moeders' gaat echt alleen over vaders en moeders, terwijl de kinderen nodig zijn om een goed beeld van de gezinnen te krijgen.
Deze op het eerste gezicht nog wel grappige Deense komedie die ouders op de hak neemt, blijkt uiteindelijk een weinig diepgaande en wat eentonige film.
