Regie: Jelise Chung | Scenario: Jelise Chung, Gilliann Ebreo | Cast: Miles Ocampo (Mae), Kelvin Miranda (Norman), JC Santos (Mark), Chienna Filomeno (Julia), Matet de Leon (Mae's tante) e.a. | Speelduur: 107 minuten | Jaar: 2023

Mae ontmoet Norman in de supermarkt en het is liefde op het eerste gezicht. Daarom probeert ze hem terug te vinden via de app Missed Connections. Na een paar dagen blijkt hij op zoek te zijn naar 'supermarkt meisje' en dus kan Mae haar geluk niet op. Als ze hem echter opnieuw ontmoet blijkt hij op zoek te zijn naar een ander meisje uit de supermarkt. Hij kan Mae echter wel helpen met haar website en dus worden de twee vrienden. Maar Mae wil eigenlijk meer.

Missed Connections lijkt in eerste instantie op een romantische film, waarin Mae's doel is om Norman te veroveren. Het grootste gedeelte van de film volgt die lijn der verwachting en werkt ondertussen op de zenuwen. Mae is behoorlijk irritant. Ze is ervan overtuigd dat zij en Norman het perfecte koppel zijn en blijft hem daarom constant achternazitten, zelfs op momenten dat hij haar duidelijk maakt dat hij haar niet op die manier ziet. Dit maakt het allemaal een pijnlijke bedoening en deze situatie houdt zo lang aan, zonder enige karakterontwikkeling van Mae, dat het vermoeiend is.

Naast haar gezwijmel over Norman is Mae nog druk bezig met haar verleden. Haar vorige vriendje Mark heeft het uitgemaakt en ze mist hem nog steeds. Dat ze hem mist wordt verwerkt in haar fantasieën van hem. Op momenten waarop ze onzeker is, verschijnt hij bij haar in de kamer en laat bijvoorbeeld haar kat schrikken of spreekt de negatieve dingen uit die Mae denkt. Zoals dat Norman haar toch wel zal dumpen wanneer ze hem te pakken krijgt of dat ze nergens goed in is. Hoewel dit wat flauw klinkt, zijn deze conversaties eigenlijk de leukste momenten.

Buiten dat Mae op de zenuwen werkt en het script dat er veel te lang over doet om een punt te maken, is de film weinig opvallend. Met uitzondering van de animatie bij de begintitels, maar een dergelijke inventiviteit wordt daarna niet meer getoond. En dat is best jammer, want de app Missed Connections is best een vermakelijk concept en daar had de film meer mee kunnen doen.

In het laatste kwartier volgt opeens een hele snelle karakterontwikkeling van Mae. De weg ernaartoe is met een slecht script en weinig originaliteit een vermoeiende anderhalf uur. En die tijd heeft Mae dan al zoveel op de zenuwen gewerkt dat deze positieve ontwikkeling te laat komt, om daar nog echt om te geven.