Cairo Conspiracy onderscheidt zich als spionagethriller door zijn locatie: de Al-Azhar-universiteit. Dit prestigieuze religieuze instituut in Caïro dat al meer dan duizend jaar bestaat voorziet de film van een bijzondere setting, die in eerste instantie intrigeert. Helaas laat regisseur en schrijver Tarik Saleh daar een standaardthriller op los, die in script noch stijl echt uitblinkt. "De sfinx lacht weer," zegt een personage (over de terugkeer van toerisme in Egypte), maar na het zien van [i]Cairo Conspiracy[/] zal er slechts een minzame glimlach vanaf kunnen.
Cairo Conspiracy wordt in sommige delen van de wereld uitgebracht als Boy from Heaven, een vrij letterlijke vertaling van de originele Arabische titel. Deze jongen heet Adam en komt uit een arm vissersnest. Hij mag tot zijn eigen verbazing naar die Al-Azhar-universiteit, om theologie te studeren. Het is een van de oudste universiteiten ter wereld en de theologische faculteit een van de belangrijkste religieuze autoriteiten binnen de soennitische islam, onder meer voor kennis en interpretatie van de sharia.
Geen wonder dat de Egyptische overheid met argusogen naar de universiteit kijkt en invloed probeert uit te oefenen op wie de leiding heeft over het instituut. Als de grootimam onverwachts overlijdt moet een opvolger worden verkozen, waarop de Egyptische geheime dienst probeert de universiteit te infiltreren om een regeringsgezinde kandidaat in het zadel te helpen. Daarvoor komt Adam in beeld, een onbeschreven blad dat het vertrouwen kan winnen van de verscheidene facties binnen de universiteit.
Een sterke premisse op een fascinerende plek, maar de uitwerking laat te wensen over. Het script volgt de genreconventies vrij trouw: de jonge naïeveling wordt gerekruteerd door de oude rot in het vak, die hem uitlegt hoe alles werkt, steeds meer van hem vraagt en eist dat hij zijn vriendschappen verraadt voor 'de goede zaak'. Alles wordt rustig opgebouwd, langzaam maar gestaag naar een climax toe, maar de vrij vlakke regie van de Zweeds-Egyptische Tarik Saleh voorkomt dat het ooit echt spannend wordt.
In de juiste handen zou de scène waarin Adams tweede identiteit bijna wordt ontdekt een spannend hoogtepunt kunnen zijn, net zoals het verraad van zijn enige echte studievriend om zijn eigen hachje te redden geschikt is voor een dramatisch summum. Maar omdat bij deze ontwikkelingen de toon van de film onveranderd is brengen ze niet in vervoering. Het helpt daarbij niet dat hoofdrolspeler Tawfeek Barhom altijd dezelfde angstige blik in zijn ogen heeft en zo opvallend mogelijk onopvallend probeert te doen dat het moeilijk te geloven is dat iemand hem zou vertrouwen.
Barhams monotone spel past bij de dito regie, maar die combinatie damt de potentie van Cairo Conspiracy sterker in dan de Aswandam. De film kon overigens niet in Egypte zelf kon worden gemaakt vanwege de echte spanningen tussen de universiteit en de regering. Deze Zweeds-Frans-Finse coproductie met een grotendeels Palestijnse en in Europa geboren Libanese cast is helaas veel minder spannend dan de werkelijkheid. Een gemiste kans dus, maar wel mooie reclame voor de opnamelocatie die dienstdoet als de universiteit: de prachtige Süleymaniye-moskee in Istanboel.
