Prom Pact lijkt vanaf het begin ontzettend voorspelbaar. Het verloop van het verhaal zie je ver van te voren aankomen. Of toch niet? Prom Pact zet zichzelf opzettelijk zo vast in een hoek, dat het onmogelijk voorspelbaar kan aflopen, om het plot ergens anders te moeten laten eindigen. Het is nergens baanbrekend, maar deze draai naar een afwijkende conclusie zorgt wel voor een frisse kijkervaring.
De tieners Mandy en Ben zijn beste vrienden, maar op hun middelbare school zijn het nogal buitenbeetjes. Want ze houden zich niet bezig met dezelfde activiteiten als de populaire leerlingen. Als het eindgala nadert spreken ze af om samen te zullen gaan. Ondertussen dreigt Mandy afgewezen te worden door haar droomuniversiteit Harvard. Ze bedenkt een plan om de populairste knul op school te manipuleren zodat zijn vader, een senator, voor haar alsnog een plekje regelt. Maar die knul blijkt meer inhoud te hebben dan ze dacht, waardoor ze voor hem begint te vallen. Uiteraard ten koste van haar vriendschap met Ben.
Mandy is heel typisch fel tegen populaire trends en tradities is. Zo erg dat ze al gauw gewoon een vermoeiende zeur wordt. En op den duur gaat ze alsnog braaf overstag. Bekend stand-up komiek Margaret Cho is een verademing als rector van Mandy's school, die haar sarcastisch afzeikt wanneer de meid weer eens komt mekkeren over Harvard. Zij is verantwoordelijk voor de beste grappen in Prom Pact en krijgt gelukkig heel wat scènes.
De jonge cast doet het verder op zich prima, alhoewel de chemie tussen Mandy en Ben erg geforceerd is. De twee acteurs lijken elkaar oprecht te mogen, maar zijn zich bewust van dat ze twee beste vrienden moeten spelen die na jarenlang contact helemaal relaxt zijn in elkaars bijzijn. Het zorgt er ook voor dat Mandy onbedoeld een flink stuk sympathie verliest, wanneer ze meer aandacht schenkt aan een andere jongen. Ben doet dat namelijk niet, zelfs al heeft hij bij zijn droomdate interesse opgewekt. Het scenario maakt dit te zwaar uit balans.
Prom Pact blijft bovenal een feelgoodfilm, die niet te lang blijft hangen in dat humorloze dieptepunt kort voor het einde. De film is zichtbaar met veel plezier gemaakt, en dat het niet afloopt zoals het begin doet vermoeden is een dik pluspunt. Het Amerikaanse gedoe rondom het eindfeest blijft wel een hysterische bedoening, wat hier versterkt wordt door een jaren tachtig-thema van het feest. Daardoor is de hele film doordrenkt is met een obsessie rondom dat decennium, ondanks dat de film in het heden speelt.
Prom Pact is te zien bij Disney+.