Regie: Marc Fouchard| Scenario: Marc Fouchard | Cast: Kaaris (Ibrahim), Alassane Diong (Adama), Carl Malapa (Malik), Assa Sylla (Aïssata), Issaka Sawadogo (Ousmane), e.a. | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2023

Het Franse drama Les Roi des Ombres is veelbelovend: mooi gefilmd, traag zonder in te zakken, zoals alleen de Fransen dat kunnen. De film laat een mooie, rauwe realiteit zien die zich afspeelt in de minder rijke delen van Parijs (waar Emily ongetwijfeld nog nooit geweest is). Maar de uitwerking van de thematiek is helaas niet goed en hangt van clichés aan elkaar.

Les Roi des Ombres is gemaakt naar een idee van de in Frankrijk populaire rapper Kaaris, die de rol van drugsdealer en afperser Ibrahim speelt. Adama is zijn blinde, bravere broer en beduidend minder op criminele activiteiten gericht. Het cliché van de blinde persoon die absurd goed hoort komt in de eerste scene al voor, en daarmee houden de stereotypes niet op.

Het thema van Les Roi des Ombres is erg letterlijk: Adama krijgt van zijn vader een cadeau met een tekst in braille: "Maak van je zwakte je kracht". Dit suggereert dat Adama in de film zijn visuele beperking zal omdraaien tot iets productiefs, zoals de wereld van gehandicapten altijd verwacht (zo niet eist). Maar dit gebeurt niet, hoewel de makers duidelijk wel denken dat ze Adama op die manier portretteren. Op een gegeven moment kan Adama toch echt niets meer met zijn blindheid doen.

Adama maakt geen kracht van zijn zwakte, maar begint eerder op zijn broer te lijken met oneerlijk gedrag. Ach, het zou toch alleen maar het zoveelste vooroordeel geweest zijn, een gehandicapte die van zijn beperking een superpower maakt. Zitten we daar nu wel op te wachten? Het alternatief in de film is helaas nog beledigender: Het verhaal suggereert dat je alleen succesvol kunt zijn zonder handicap. Gehandicapten en hun naasten kunnen deze film beter overslaan.

Ook dierenliefhebbers doen er goed aan iets anders te kijken. De waarschuwing die Netflix heel netjes aan het begin van de film geeft over dierenleed is geen overbodige luxe. Pardoes wordt er een hond doodgestoken, en dat komt expliciet (en onnodig) in beeld. De hond acteert gelukkig niet zo goed dat hij zijn adem in kan houden, en dus kunnen we na de eerste schrik zien dat hij eigenlijk nog leeft. De dierenbescherming hoeft niet gebeld te worden. Maar zo'n scene doet je maag omkeren en je eigen huisdieren de ogen toedekken, mocht je van beestjes houden.

Na alle spanning en shock eindigt het verhaal nogal abrupt. Er blijven vragen onbeantwoord, hoe het met bepaalde personages afloopt blijft onduidelijk. Een rustige epiloog, die laat zien hoe het de hoofdpersonen afging na de gewelddadige finale, was passend geweest. In plaats daarvan lijkt het verhaal afgeraffeld, en dat terwijl de opzet een diepgaand relaas suggereert. Wellicht dat er een vervolg komt, om het verhaal af te maken. En dan misschien met muziek van rapper Kaaris, die de hele film vreemd genoeg niet in de verleiding kwam om te rappen.

Le Roi des Ombres is te zien bij Netflix.