Regie: Santiago Mitre | Scenario: Santiago Mitre, Mariano Llinás| Cast: Ricardo Darín (Julio César Strassera), Peter Lanzi (Luis Moreno Ocampo), Alejandra Flechner (Silvia), Paula Ransenberg (Susana), Antonia Bengoechea (Maria Eugenia), e.a. | Speelduur: 140 minuten | Jaar: 2022

Julio César Strassera is een aanklager in Argentinië op een cruciaal moment in de geschiedenis. Hij krijgt namelijk een van de grootste rechtszaken ooit op zijn bord: het aanklagen van de leiders van de laatste militaire dictatuur in Argentinië. Regisseur Santiago Mitre vertelt dit verhaal op nauwkeurige wijze met in de hoofdrol een van de grootste Argentijnse acteurs, Ricardo Darín, die zich van zijn beste kant laat zien.

Rechtbankdrama's kunnen kil en afstandelijk zijn, maar Argentina, 1985 weet een goede balans te vinden tussen de rechtsgang en de persoonlijke omstandigheden van het hoofdpersonage. Daarnaast is de esthetiek prettig: niet semi-documentair, maar juist met oog voor belichting en kleurgebruik. Het is dan ook jammer dat de film de bioscopen overslaat en alleen op Prime Video te zien is.

Een overtuigend element is de thuissituatie van Strassera. De manier waarop zijn familie in het verhaal wordt verwerkt laat zien dat het script in goede handen was. Dit geeft de film niet alleen een emotioneel hart dat het makkelijk maakt om mee te leven, maar de familieleden hebben ook werkelijk iets te zeggen. Ze zijn geen marionetten van het script, maar komen in aanraking met het werk van Strassero en fungeren daardoor niet als losstaand deel van de rest van de film. Zo heeft het zoontje duidelijk meningen en denkt hij mee met alles wat zijn vader doet.

Naast de goede uitwerking van de bijpersonages zijn de dialogen en de rechtsgang pakkend. Dit is te danken aan de combinatie van het tempo waarin wordt gemonteerd, lekker strak en met humor zoals wanneer het team dat Strassero bijstaat gezocht wordt, en opnieuw het script. Een hoogtepunt zal voor velen de speech zijn die Strassero aan het einde van de film geeft, waarmee hij zijn eindpleidooi houdt.

Dat is direct het meest uitgesproken moment van de film, die verder vooral subtiel en ingetogen is. Hoewel er genoeg dreigementen zijn aan het adres van de aanklager en zijn team, probeert Argentina, 1985 nooit met grootse gebaren geforceerd extra spanning toe te voegen. Daardoor komt goed naar voren hoe belangrijk taal en beeldvorming zijn. Er is aandacht voor de getuigen, verwoordingen van speeches en hoe die belangrijk zijn voor de publieke opinie.

Bij Argentina,1985 zit je dus goed voor een belangrijke geschiedenisles die op een overtuigende wijze gebracht wordt. Door de goede vormgeving, het sterke script en een acteerprestatie waar je u tegen zegt is de film meer dan een Wikipediapagina die naar het visuele medium is vertaald. Daarnaast weet de film door humor en de optimistische afloop de kijker ook nog met een goed gevoel achter te laten.

Argentina, 1985 is te zien bij Prime Video.