In Plan A Plan B gaan een koppelaarster en een scheidingsadvocaat in hetzelfde kantoor werken. Powervrouw Nirali botst meteen met chagrijn Kaustubh (Kosty), maar naarmate de film vordert drijven ze steeds meer naar elkaar toe. Het plot is dat van een gemiddelde romkom en de plottwist verrast niemand. Dit clichéplot en het merkwaardige gebruik van muziek halen de film een beetje naar beneden, maar de gezellige sfeer, een goede chemie tussen de hoofdpersonen en over het algemeen een goed gebruik van de regel 'show don't tell' maken wat goed.
Het thema van Plan A Plan B is het huwelijk en de echtscheiding. Er zijn genoeg scènes en dialogen over beide kanten van zowel het huwelijk als de scheiding om er als kijker een eigen mening over te vormen, maar helemaal onpartijdig is de film niet. Al Kosty's werk om echtscheidingen te laten slagen is namelijk zeer succesvol, terwijl de scènes waarin Nirali mensen probeert te koppelen vaak worden opgeofferd voor humor. Hierdoor slaagt Nirali's werk minder vaak dan Kosty's en neigt de film dus toch naar de kant van echtscheiding.
Door geweldige sets weet de film een eigen sfeer neer te zetten. Koppelaarster Nirali werkt in een levendige, geordende chaos en scheidingsadvocaat Kosty in een strak, saai en uitermate net kantoor. Door de getinte ramen is de set toch aan beide kanten een gezellige achtergrond voor het verhaal. De kantoren zijn precies zoals hun werkers zijn en hiermee ken je de personages al voordat ze een woord gesproken hebben. Uit deze manier waarop de personages worden geïntroduceerd, blijkt Plan A Plan B een meester in de beheersing van het vertelprincipe 'show don't tell'.
Een meester gaat echter ook weleens naast zijn schoenen lopen en zo overdrijft Plan A Plan B op het gebied van 'show don't tell' meer dan eens, met gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen die meer passen in een strip dan een speelfilm. De Tom & Jerry-achtige muziek draagt daaraan bij door bijvoorbeeld op de drums te slaan als een personage op de grond valt. Hier en daar is de muziek goed toegepast en versterkt deze de fysieke komedie, maar meestal is het muziekgebruik overdadig en irritant.
Kosty en Nirali worden meteen in de eerste scènes sterk neergezet, maar de rest van de personages volgen pas veel later of helemaal niet. Pas na een halfuur weet je een beetje wie wie is en de relaties tussen elkander. Dit komt ook doordat het begin van Plan A Plan B uit zeer veel korte scènes bestaat die niet zo lekker in elkaar overvloeien. Daardoor weet je bij de eerste scènes niet of je weer een nieuw personage hebt ontmoet of nog steeds naar hetzelfde mensen zit te kijken.
Halverwege wordt de film wat rustiger en is het tempo precies goed. De scènes lopen goed in elkaar over en bouwen langzaam op naar het feest van Nirali's moeder Kiram, waar natuurlijk, geheel volgens de romkomtradities, de finale zal zijn. Het midden is het beste deel van de film en heeft een paar originele scènes met geslaagde humor. De finale bestaat echter uit een paar uitgerekte scènes die prima een minuut of tien korter hadden gekund. Dat is jammer, want tussen Nirali en Kosty ontstaat een prikkelende chemie die een beter einde had verdiend.
Plan A Plan B is te zien bij Netflix.