Regie: Anna Verheyen, Jan Verheyen, Lien Willaert| Scenario: Anna Verheyen, Jan Verheyen, Lien Willaert| Cast: Yana Steenhout (Lotte), Nell Cattrysse (Kat), Ninalotte Roose (Astrid), Imea Denooze (Alexa), Steffi Mercie (Angel), Emma Van Raemdonck (Amber), Zion Luts (Tymen), Nidal van Rijn (Max), Aaron Blommaert (David), Maxine Janssens (Eva) Tine Embrechts (moeder Lotte), Steve Geerts (vader Lotte), Joke Devynck (Jo), Sven De Ridder (Mr. Roskam), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2021

De critici zijn in hun recensies weliswaar niet gul met het geven van sterren, maar toch weet Jan Verheyen als geen ander hoe je op Vlaamse maat een blockbuster moet maken. Zijn toverformule resulteert in Vlaanderen dan ook in het ene kassucces na het andere, zoals recentelijk nog met Red Sandra. Doordat de coronapandemie heel wat verschuivingen op de bioscoopkalender veroorzaakte, kwam Bittersweet Sixteen bijna gelijktijdig uit met Red Sandra, maar door een nieuwe lockdown was het bioscoopavontuur van eerstgenoemde helaas van korte duur. Gelukkig is er het vangnet van de streamingdiensten.

Schrijven dat deze romkom uit de mouw komt van Jan Verheyen is eigenlijk een beetje liegen. Net zoals bij Red Sandra stond ook bij Bittersweet Sixteen zijn echtgenote Lien Willaert achter de camera, maar de echte motor is Verheyens zestienjarige dochter Anna, die grotendeels het script schreef. Het verhaal van de tergende pestkoppen is deels autobiografisch. Dat merk je maar al te goed in de vele knipoogjes naar horrorfilms (Jan Verheyen is naast cineast ook een van de toonaangevende horrorkenners in de Benelux), maar ook het feit dat kinderen van rijke ouders niet altijd makkelijk worden geaccepteerd.

Hoewel Verheyen zich wederom niet schaamt (waarom zou hij?) de omhoog gestoken duimen van de doorsnee bioscoopbezoeker te krijgen, verschilt Bittersweet Sixteen toch sterk van zijn andere films. Dat komt natuurlijk omdat deze komedie zijn pijlen richt op tieners. Je merkt maar al te goed dat Anna Verheyen het moderne wereldje van vandaag door en door kent, waardoor Bittersweet Sixteen een uniek buitenbeentje in de Belgische cinema is geworden.

Minder afwijkend is dan weer het verhaal dat duidelijk leentjebuur speelt bij Hollywoodfilms als Election en vooral Clueless, maar dan wel op zijn Vlaams. Het verhaal speelt zich drie maanden voor Lottes verjaardagsfeest af. De jonge dame heeft het niet bepaald gemakkelijk. Niet alleen wordt zij om de haverklap gepest, ook krijgt ze te horen dat haar moeder wil scheiden omdat ze de lesbische liefde heeft ontdekt, en dan nog wel met haar lerares Frans die bovendien de moeder is van haar gevreesde plaaggeest Astrid.

Net zoals in de typische highschooldrama's uit Hollywood krijgen we ook in Bittersweet Sixteen diverse verhaallijnen die zich concentreren op de klasgenoten van Lotte. Het is een gediversifieerd groepje, maar zonder dat het al te geforceerd overkomt en ook dat is waarschijnlijk de kracht van een zestienjarige die de huidige wereld toch door een andere bril ziet dan de doorsnee volwassene.

Bittersweet Sixteen is zeker geen meesterwerk, want daarvoor zijn er net iets te veel clichés (of te opvallende namen van sponsors) in het verhaal geslopen, maar ook al mist deze romkom soms wat vaart, oogt hij toch fris. De cast bestaat voornamelijk uit een groep nieuwelingen met voorop een overtuigende Yana Steenhout, terwijl de volwassen bijrollen vervuld worden door bekende oude rotten zoals Sven De Ridder, Joke Devynck of Danni Heylen.

Op een eigentijdse manier legt het gezin Verheyen de terreur van de pestkoppen bloot en toont men luchtig wat voor een verdriet dit met zich kan meebrengen. Zuurpruimen zullen zonder twijfel weer brandhout maken van deze Verheyen-film, maar toch is de Antwerpenaar er met zijn echtgenote en dochter opnieuw in geslaagd om te tonen dat populaire kwaliteitscinema in België kan. En we nemen aan dat Nederlandse fans van dit soort films maar al te graag zullen meestappen in dit dartele verhaal.

Bittersweet Sixteen is te zien bij Netflix.