Negenendertig jaar moest André Bamberski wachten tot de vermeende moordenaar van zijn dochter door de rechtbank werd gestraft. Het was een strijd die hij zelf met die van Don Quixote tegen de windmolens vergeleek. Er was niemand die de man geloofde en steeds leek het alsof het geluk de zijde van de duivel koos. Had Bamberski het bij het rechte eind of was hij gewoon een gefixeerde gek zoals de tegenpartij beweerde? L'Assassin de Ma Fille zal je het antwoord niet geven. Wel laat de documentaire je mond openvallen van het intrigerende verhaal wordt verteld.
Dit verhaal begint in 1983 in Lindau, een stad aan het Duitse Bodenmeer met amper vijfentwintigduizend inwoners. De hulpdiensten worden opgetrommeld naar de praktijk van de internist Dieter Krombach, waar zich het levenloze lichaam van de tiener Kalinka Bamberski bevindt. De dokter vertelt dat hij zijn stiefdochter dood aantrof als gevolg van een zonnesteek en haar daarna tevergeefs probeerde te reanimeren met een calciuminjectie. Aangezien de dokter in de kleine stad als een eervol man wordt beschouwd schenkt men geen verdere aandacht aan de doodsoorzaak. Ook Kalinka's moeder, die een relatie heeft met de arts, doet dat niet.
Het is Kalinka's vader André Bamberski die de kat de bel aanbindt wanneer hij uitvoerig de lijkschouwing leest. Volgens het rapport zou een van de schaamlippen van het jonge meisje toegetakeld zijn, wat zou kunnen wijzen op seksueel misbruik. Dit vermoeden wordt gesterkt wanneer een chirurg aan André vertelt dat geen enkele arts calcium zou toedienen wanneer het slachtoffer al in de fase van lijkstijfheid verkeert. Deels uit rancune omdat hij zijn vrouw aan de louche Krombach verloor, maar ook door een behoefte aan gerechtigheid gaat Bamberski op onderzoek uit en botst daarbij op onthutsende feiten.
Bamberski heeft meer dan genoeg bewijzen dat Krombach de dader is, maar keer op keer wordt hem door het Duitse gerecht de hand boven het hoofd gehouden. Vastberaden kiest Krombach ervoor om tegen alle regels in als een echte vigilante het recht in eigen handen te nemen. Het is het begin van een bijna ongeloofwaardig, maar toch echt gebeurd verhaal waar je je als kijker geen raad mee weet. Kies je voor de emotie of klamp je je vast aan de soms harteloze beslissingen van wat de hoeksteen van de rechtsstaat zou moeten zijn?
Het duurt een tijdje voor L'Assassin de Ma Fille echt op gang komt omdat maker Antoine Tassin zeer chronologisch te werk gaat. Vaak zijn het 'talking heads' die afgewisseld worden met archiefbeelden uit de privéverzameling van Kalinka's vader, oude journaalberichten of gewoon een toeristisch plaatje van een Franse of Duitse stad. Qua regie is deze documentaire allesbehalve vernieuwend, maar Tassin was slim genoeg om geen partij te kiezen en beide kanten aan het woord te laten. Dat levert wel een morele tweestrijd op, maar het is net dat wat het verhaal zo boeiend maakt.
Er zijn zonder twijfel betere documentaires over misdaden te vinden en L'Assassin de Ma Fille ben je sowieso in een mum van tijd weer vergeten, maar toch is dit verhaal verbijsterend genoeg om eens te bekijken. In ieder geval bevat deze Franse documentaire meer dan genoeg gespreksstof voor een paar verhitte discussies.
L'Assassin de Ma Fille is te zien bij Netflix.